ข้อความต้นฉบับในหน้า
๓ การพัฒนาคุณภาพชีวิต
พระราชาทรงทราบเหตุการณ์ประหลาดเช่นนี้ ก็มีรับสั่งให้คนเหล่านั้นมาสอบสวนว่าเรื่องราวเป็นมาอย่างไร มชมาถตอบว่า "พวกข้าพระองค์มิได้เป็นโจร ข้าพระองค์กำลังทำทางไปสรรพสิ่งให้แก่ตน แต่ผู้ใหญ่บ้านมาชักชวนให้ทำสิ่งที่เป็นอุปคุล เมื่อข้าพระองค์คับภูเษ เขาจึงปรารถนาให้พวกข้าพระองค์ถึงความพิฆาต แล้วไล่ซ่วยว่าพวกข้าพระองค์เป็นโจร" เมื่อพระราชาทรงทราบเรื่องราวตามความเป็นจริงดังนี้ ทรงโสมนัสยินดีตรัสว่า "แม่ช้างเป็นสัตว์เดรฉาน ยังรู้จักคุณ ความดีของพวกเจ้า เราเป็นมนุษย์กลับไมรู้จัก" จึงรับสั่งให้รถบุรุษปล่อยชายหนุ่มทั้ง ๓๓ คน เป็นอิสระ และพระราชทานผู้ใหญ่บ้านภรรยาและลูกให้เป็นคนรับใช้ของนายมยะ พร้อมทั้งพระราชทานช้างเชือกนั่นให้เป็นพาหนะ เพื่อสนับสนุนในการทำความดี มมุนาคบเพื่อนๆ เมื่อเห็นอนิสงส์ของการทำความดี ประลัยชัดด้วยตนเองเช่นนี้ ก็ยังมีกำลังใจในการทำความดีขึ้น และปรารถนาทำความดีเพิ่มขึ้น จงริเริ่มหาผอืนและมีความเห็นพ้องต้องกันว่า ควรที่จะทำศาลาลักษหลังหนึ่งเป็นที่พักผ่อนสำหรับคนทั่วไปที่ทาง ๔ แพร่ง โดยไม่ให้ฝายหญิงเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เพราะกลัวว่าการงานจะล้าช้า เสียเวลานาน มมุนาผ มีภรรยา ๔ คน คือ นางสุธรรมา นางสุนันทา นางสุจิตรา และนางสุชาดา พอชมสุธรรมมารับว่าราสมิตกําลังทำศาลาเป็นที่พักผ่อน ก็ปรารถนาจะร่วมบุญด้วยจึงแอบไปพบ