ข้อความต้นฉบับในหน้า
เด่
ก าร พั ฒ น า คุ ณ ภ า พ ชี วิ ต
เต็ม 2 กำมือ ส่วนผู้มีความสุขอยู่แล้ว ให้นำกลับไปกำมือเดียว ด้วยเหตุนี้ผู้มีศรัทธาอยากฟังธรรมก็จะไปฟังธรรม ส่วนผู้ไม่มีศรัทธา ก็จะไปฟังธรรมด้วยความอยากได้ทรัพย์ และเมื่อเขาเหล่านั้นฟังธรรมแล้ว ส่งจิตไปตามพระธรรมเทศนานั้น ก็จะพ้นทุกข์
นอกจากนั้นเศรษฐู้งนำมานแง้มนี้มีขนาดเท่าผลแตงโม อันประมาณค่ามิได้ วางไว้แทบพระบาทของพระบรมศาสดา เพื่อ ต้องการให้มหาชนทั้งหลายที่มารับไว้ และฟังธรรมของพระ พุทธองค์ ได้แดูรู้มีของแก้วมณี และพระรั ศมีอันมีสุดจงทองค่ ของพระศรีของพระศาสดาให้ไม่รู้จักอิ่มเลย เพื่อจะได้ยามา ฟังธรรมอีก
เมื่อสร้างเสร็จสมบูรณ์แล้ว จึงทูลถวายแด่พระบรม ศาสดา พระองค์เสด็จไปที่หน้ามุขพระคันธกุฎี ทอดพระเนตรดูอง แก้วที่โปรยไว้อรพระคันธกุฎี แล้วมาประทับหยุดยืนอยู่ที่ชุมประตู ทรงดำราวามีคนมาสำนักพระพุทธเจ้ามากมาย ทั้งในเวลานอก อาหาร หลังอาหาร หากคนเหล่านั้นถือเอาแก้วไป ก็มีอาจจะห้าม ได้
เศรษฐูจึงกราบทูลว่า “การดูแลรักษาเป็นภาระของ ข้าพระองค์เอง ขอบพระองค์จงอยู่ตามสบายเถิด” พระพุทธองค์ จึงเล deli เข้าไป มหาชนทั้งหลายได้มาฟังธรรม ณ สถานที่นี้เป็น จำนวนมาก
อยู่มาวันหนึ่ง มีพระหมันมิฉะทิฐิคนหนึ่ง ได้มาเฉย