ข้อความต้นฉบับในหน้า
เพง
ทาน...ก้าวแรกแห่ง...
แกท่านทุกสิ่งทุกอย่าง"
พราหมณ์บอกว่า "ดูในเทวดาผูมึรูปอันงดงาม ท่าน ประสงค์จะให้สิ่งต่างๆ แก่เรา ท่านจะให้อำนาจบุญของเรา หรือด้วยอนุภาพของท่าน"
นางมณฑเมลาถอยว่าบ "ท่านทำบุญอันได้ เราจะให้ด้วย อำนาจแห่งบุญนั้น ดูในพราหมณ์ ท่านได้ถ้วยรองเท้าและร่ม แต่พระปัจเจกพุทธเจ้า ซึ่งเดินผ่านมาแดงดามา เราจะให้อำนาจ แห่งบุญนั้น"
พราหมณ์ได้ยินดั่งนี้แล้ว เกิดความปีติยินดีขึ้นอีกว่า "เรา ได้ถวายร่มและรองเท้า ทำให้เราได้พึ่ง ในนำกลางมหาสมุทร อันหาที่พึ่งมิได้นี้ นางปลื้มใจจริง เราได้ถวายทานดีแล้วหนอ" พร้อม กับระลึกถึงบุญนั้นด้วยจิตจินบาน ด้วยอำนาจบุญของพราหมณ์ นั่น เทพิดาจึงเนรมิตเรือเต็มไปด้วยแก้ว ๗ ประการ และนำขึ้น เรือ แต่เทพิดามองไม่เห็นคนรับใช้ของพราหมณ์ที่ว่าน้ำข้าม มหาสมุทรมาด้วยกัน
พราหมณ์จึงได้ให้ส่วนบุญ (บุตติมานีย) ที่ตนเองทำไว้ แก่คนรับใช้ คนรับใช้ก็อนุโมทนาในส่วนบุญนั้น (บุตตานุโมทนามัย) เทพิดาจึงเห็นคนรับใช้และอุ่มให้ขึ้นเรือด้วย ทั้งยังช่วยบันดาล ให้เรือนันไปถึงเมืองโมลี นิ ขนทรัพย์ไปตั้งในเรือนของพราหมณ์ แล้วจึงกลับยิ่งทิพย์มาของตน ส่วนสงขพราหมณ์นั้นได้ให้ทาน