ข้อความต้นฉบับในหน้า
๙
การพัฒนาคุณภาพชีวิต
ภาษีเจริญ ได้ฉีว่าว่า "บุญที่เกิดจากการบริจาคทานนั้น เมื่อบริจาคบ่อยครั้งเข้ๆ รวมกันได้ขนาดโบสถ์เสน่ผ่านศูนย์กลางได้ประมาณ ๑ คืบหรือขนาด เท่าดวงจันทร์ แล้วดวงบุญนั้นจะกลันตัวเองเป็นบารมีที่เรียกว่า ทานบารมี ได้ดวงทานบารมีรึว่าวัดเสน่ผ่านศูนย์กลาง ๑ นิ้ว"
ทุกครั้งที่ทำความดี มีการให้ทาน รักษาศีล หรือเจริญภาวนา จะเกิดกระแสบุญ ซึ่งเป็นคุณเครื่องชำระใจของเราให้สะอาดบริสุทธิ์ ให้ใสสว่าง แล้วรวมกันเข้าเป็นดวงบุญซึ่งจะพัฒนาคุณภาพชีวิตของเราให้ดีขึ้นๆ ดวงบุญนี้อานุณภาพที่จะดึงดูดสมบัติทั้ง ๓ คือ รูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ให้เกิดขึ้นแก่ชีวิตของเรา ยามที่เรามีบุญมาก บุญส่งผล สมบัติ ต่างๆ ก็จะมาหาเรา ยามที่บุญน้อย หรือหมดบุญ กระแสบุญก็อ่อนกำลังลง หรือหมดไป สมบัติที่มีอยู่ก็อ่อนๆ ร่อยหรอไป หรือพลัดพรากจากเราไป เพราะไม่มี กระแสบุญที่จะดึงดูดสมบัติมาได้
ในทางตรงกันข้าม เมื่อเราทำความชั่ว หรือมีความโลภ ความตระหนี่ จะเกิดกระแสกลิเลสขึ้นมาลักษณะสมบัติ ๓ ออกไป ทำให้คุณภาพชีวิตของเราเสียไป เพราะฉะนั้นคนที่ทำทานไว้ จิงเกิดเป็นนั่งคั่งร่ำรวย เพราะทานบุณ ทำให้เกิดบุญ บุญก็จึงดูดสมบัติต่างๆ ให้เกิดขึ้นมาในชีวิต
(๙) ประวัติหลวงพ่อวัดปทุม (พระมงคลเทพมุนี) และคัมภีร์สมาธิ หน้า ๑๕_