การทานและผลแห่งกรรมในชีวิต : หน้า 42/236

ทาน...ก้าวแห่ง... ในเปลาะธรรมดาช่างๆ พระโอรสนัน ด้วยบุญที่เด็กทั้งสองทำมา ดีแล้วจึงสามารถระลึกชาติได้ รู้ถึงเหตุที่ตนบำเพ็ญมาและส่งผล ถึงปัจจุบันชาตินี้ พระภูมิจึงกล่าวว่า "ท่านไม่เชื่อคำชักชวนของเร่าว่า ให้หมดบำเพ็ญเพียร จึงไม่ได้สมบัติที่ประณีตเช่นเรานี้" ส่วนบุตรของพระพี่เลี้ยงพอได้ยินเช่นนั้น จึงตอบว่า "สิ่งของทั้งหลายเป็นเพียงแค่จุฑาทั้งนั้นมีใช่หรือ จะมัวลืมมันถ้านไปเลย" ในการสนทนาครั้งนั้น พระราชธิดาสุมมา ซึ่งเป็นพี่สาวของพระโอรสได้สลับถ้อยคำของเด็กทั้งสอง เกิดความสงสัยเป็นอย่างมาก แต่ได้บอกความนี้แก่ผู้ใด ได้สดับไปภารทูลถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าถึงที่ประทับว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ถ้าสาวของพระองค์ ๒ คน มีศรัทธา มีสติ มีปัญญาเท่าๆ กัน คนหนึ่งทำทานกุศล แต่อีกคนหนึ่งไม่ทำ คนทั้งสองนั้น เมื่อ ตายไปแล้ว พิงเข้าถึงสุดทีโลกสวรรค์ แต่คนทั้งสองนั้น ทั้งที่เป็นเทวดาเหมือนกัน พิงมีความพิษแตกต่างกันหรือไม่" พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า "ดูเผินสนุนา คนทั้งสองนั้นจะมีความพิษแตกต่างกัน คือหากเกิดเป็นเทวดา ผู้ทำทานกุศล ย่อมได้รับของที่เป็นทิพย์อันเลิศจากผู้ไม่ทำทานกุศล ๕ ประการ คือ อายุ วรรณะ สุข ยศ และอธิปไตย (ความเป็นใหญ)"