การพัฒนาคุณภาพชีวิต : หน้า 105/236

105 การพัฒนาคุณภาพชีวิต ตั้งแต่นั้นมา พระเจ้าปยายสิทธเริ่มให้ทานแกผู้คนทั้งหลาย ทรงแต่งตั้งชายผู้หนึ่งชื่อ “อุตตรมานพ” เป็นเจ้าหน้าที่ในการบริจาคทาน คนส่วนใหญ่ที่มารับทานนั้นนอนอาถอนาไม่มีกรายอังงาม ทำให้พระองค์บังเกิดเพิงความสมเพชเวทนา ให้สิ่งของหยาบๆ ราคาถูกเป็นทานแก่ทุกๆ คน ตลอดจนถึงสมพราหมณ์ทั้งหลายด้วย แตกต่างจากอุตตรมานพผู้มีสัยให้ทานด้วยความเคารพรักทรง ทรงแสดงหาสิ่งของอันประดิษฐ์มาให้ทาน เมื่อเขาจำต้องบริจาคสิ่งของอันไม่ประดิษฐ์ ตามคำสั่งของพระเจ้า ปายาสู่เป็นนาย ก็รู้สึกอึดอัดไม่รู้จะพูดอะไร ได้แต่ธีษฐานหลังจากการบริจาคทานเสร็จทุกคร้งว่า “ขอให้ข้าพเจ้าได้ทำบุญร่วมกับพระเจ้าปยายสิทธเพียงชาติหน้ามิขาด ชาติหน้าอย่าได้ทำบุญร่วมกันอีกเลย” พระเจ้าปยายสิทธทราบคำอธิษฐานของอุตตรมานพ พระองค์จึงตรัสเรียกเขามาไต่ถาม ถึงสาเหตุของการอธิษฐาน เช่นนั้น อุตตรมานพซีแจงว่า “พระองค์ให้อาหารมีปลายข้าวและผักดอง ให้ผ้าก็เป็นผ้เนื้อหยาบมีชายขอบเป็นปมๆ ของทั้งหลายโน้นไม่ประดิษฐเลย แม้พระองค์เองยังไม่ทรงปรารถนา แต่ต้องแม้เพียงปลายพระบาท พระองค์ตรงเป็นที่รักของผมฉัน หมอฉันจะยอมให้พระองค์ผู้ซึ่งเป็นที่รัก ได้รับผลทีไรคุณค่าได้อย่างไร” ครั้นได้สั่งคำของอุตตรมานพผู้ชาญฉลาด พระเจ้า