ความสำคัญของการให้ในพุทธศาสนา : หน้า 67/236

ก่อนให้ดีใจ กำลังให้เลื่อมใส ให้แล้วก็เบิกบานยินดี และพระ สารีบุตรเป็นคุณิตเราสัมปทา คือเพิ่งออกจากณิธานสมาบัติใหม่ๆ ฉะนั้น ผลบุญนี้จึงมากมายมหาศาล ส่งผลให้เห็นตามนี้ ทายก่อนจะให้ ก็มีใจ กำลังให้ พึงทำจิตให้ เลื่อมใส ครับให้แล้วก็เป็นผู้มีใจหัวนาน ความบริบูรณ์ แห่งเจตนานี้เป็นความสิ่งพร้อมแห่งบุญ ยุญญ่อมมีผลมาก ทั้งฝ่ายตน ทั้งฝ่ายผู้อื่น เพราะชำระเอง เพราะให้ด้วยมือของตน บำทิตผู้มีปัญญา มุศรธา มีใจพัน (จากความตระหนี่) บุชาอย่างนั้น ย่อมเข้าสู่โลกที่ไม่มีความเมียตเมียน เป็นสุข ดังนี้ (ฉบับคานสูตร ๒๒/๑๐๙)