การพัฒนาคุณภาพชีวิตในหมู่บ้านพรหมโล : หน้า 125/236

123 การพัฒนาคุณภาพชีวิต เด็กหญิงชาวบ้าน ณ ประเทศศรีลังกาดอนใด้ มีหมู่บ้านแห่งหนึ่งชื่อ พรหมโลนั้น คนทั้งหลายในหมู่บ้านช่วยกันถางป่าจับจองทำการเกษตรกรรม พวกเขาเลือกปลูกกล้วยเหลืองเป็นหลัก เมื่อถึงฤดูร้อน ถั่วเหลืองแก่สุกทั่วทั้งไร พวกเขาพากันไปที่ไร่เพื่อช่วยกันเก็บเกี่ยวและนำมื้อน้ำดื่มไปด้วย เพื่อดื่มน้ำแก้กระหายในยามอากาศร้อนจัด วันหนึ่ง มีพระภิกษุต่ำเมืองเดินทางผ่านมาในละแวกนั้น ท่ามกลางอากาศร้อนจัดผืนดินแตกระแหง ท่านมีความเหน็ดเหนื่อยอ่อนเพลียและกระหายน้ำเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเห็นมีผู้คุณกำลังเก็บเกี่ยวถั่วเหลืองอยู่ ท่านรีบเดินเข้าไปหา ด้วยหวังว่าจะได้รับน้ำดื่มบ้าง ครั้งนั้นเด็กหญิงชาวบ้านคนหนึ่ง เห็นพระภิกษุร่างกายอ่อนเพลียเหลือโกรมกาย ก็มีจิตปรารถนาจะช่วยเหลือให้ท่านพ้นจากความหิวกระหาย มีกำลังกายสดชื่น สามารถเดินทางได้ต่อไป เธ вправิ้อมห้อน้ำเดินไปอ้อมลายแผ่พระภิกษุ โดยไม่ทันได้บอกกล่าวให้คนทั้งหลายทราบ เธอมีจิตโลมาสนใจดีในการอนุเคราะห์ให้ท่านพ้นจากความทุกข์ แล้วมีจิตเลื่อมใส ยินดิมพันสอนยินดีให้ท่านเดินจากไป เมื่อคนทั้งหลายที่เก็บเกี่ยวถั่วเหลืองกลับมาถึงด้วยความเหน็ดเหนื่อย พวกเขาไม่เห็นหน้ายิ้มก็พูดถามวา “ใครเอาหม้อน้ำไปไหน” เด็กหญิงตอบว่า “ท่านทั้งหลาย ฉันถ่ายหม้อน้ำแต่พระ