ข้อความต้นฉบับในหน้า
మరియు
การพัฒนาคุณภาพชีวิต
ผู่ให้ธรรมทาน ชื่อว่าให้อมุฏตธรรม
ส่วนผู้ให้ธรรมะเป็นทาน ได้ชื่อว่าชนะการณ์ให้ทังปวง เพราะว่าคนบุคคลได้ฟังธรรม เกิดความศรัทธาเลื่อมใส และรู้จักบาปบุญคุณโทษ จะละบาปได้เพราะได้ฟังธรรม จะทำบุญถวายทานได้เพราะได้ฟังธรรม ถ้าไม่ได้ดั่งแล้ว ก็จะไม่มีศรัทธา แม้สิ่งของสักเล็กน้อย ข้าวสักทัพพีหนึ่ง ก็มีอาจจะให้ได้ จะรักษาศีล ๕ ศีล ๘ ศีล ๑๐ ศีล ๒๒๗ จะเจริญกาวนาให้พระสวดมนต์ บูชาพระรัตนตรัย ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นได้ก็เพ because ได้ฟังธรรมเพราะฟังแล้วรู้จักบาปบุญ ว่าทำอย่างนี้จะได้บุญมาก ทำอย่างนี้จะได้บุญสูงสมบัติ ได้ทิพยสมบัติ ได้สิ่งเหล่านี้เพราะได้ฟังธรรม ฯ ได้บำรุงสมาธิ ได้พยามสมาธิ ได้สิ่งเหล่านี้เพราะว่าฟังธรรม ฯ นั้น การให้ธรรมทาน จึงชื่อว่าชนะการให้ทังปวง
ส่วนผู่ใดมิสติปัญญา นำธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปสั่งสอนให้แก่อนุหลาย ผู้นั้นชื่อว่าได้ให้น้อมอุตตธรรม เพราะว่าชนะหลายจะสำเร็จมรรคผลนิพพาน จะลงชาติตันดร ชรากันดาร พยาธินดาร มรณกันดารได้ ก็เพราะอาศัยการฟังพระสัทธรรม จะถึงอมตมาหนีทพานเป้นที่สุขกาย มัย่า ไม่เจ็บ ไม่ตาย เป้นเอักนตบรมสุข (๙) เพราะได้อัศยการฟังพระสัทธรรม ผู้ได้ฟังธรรมย่อมมีจิตที่ผ่องใส ยกใจของตนเองให้สูงขึ้นจากบาปกรรมทั้งหลาย มีกำลังใจทำความดีต่อไป และคุณความดีนั้นก็จะเจริญงอกงาม จนทำให้บรรลุผลนิพพานในที่สุด