พระราชาทำบุญกับคนยากจน : หน้า 70/236

ลองมาศึกษากรณีต่อไปนี้ พระราชาทำบุญกับคนทุกสีล (๙) สามารถราษฎ์หนึ่ง เป็นคนยากจนมาก หาเลี้ยงชีพด้วยการขอทาน เดินทางมาศัยอยู่ที่ศาลาแห่งหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่บนออก กำแพงเมือง ใบณะที่พักอยู่นัน จรรยา่งเป็นหญิงมีครรภ์ เกิดอาการแพ้ท้อง อยากจะบริโภคอาหารที่พระราชาเสวย จึงอ้อนวอน สามีให้ไปหามาให้ บอกว่าหามไม่ได้ ริโออาหารที่ต้องการนี้จะต้องตายเป็นแน่แท้ ฝ่ายสามีผู้มีจรรยา อนค้อนวอนต่อไปไม่ไหว และเกรงว่าจักตาย จึงคิดอุบายปลอมตัวเป็นพระกิษฎ และด้วยความที่ปลอมตัวมาใหม่ๆ จิงระมัดระวังตัวมาก ดูเหมือนเป็นผู้สำรวม เดินอุ้มบาตรไปในพระราชวัง เพื่อรับบิณฑบาต ขณะนั้นเป็นเวลาที่พระราชาลั่นเสียงพระกระยาหารพอดี เมื่อทอดพระเนตรเห็นพระกิษฎเดินด้วยกิริยาอาการสำรวมมาก เช่นนั้น ทรงจินตนาการว่า “กิจนี้มิรัยอารมณ์สำรวมน่าเลื่อมใส เป็นนักหนา คงเป็นพระที่ทรงคุณวิสารเสกอย่างใดอย่างหนึ่งเป็น แม่ม้า” จึงเกิดพระราชสระ ทรงนำพระกระยาหารอันเลิศรสที่จะเสวยใส่ลงในบาตรจนหมด ด้วยจิตที่เลื่อมใสยิ่ง เมื่อพระกิษฎปลอมรับอาหารแล้วเดินจากไป ด้วยความเลื่อมใส่ชนิดอยู่มากมายในพระทัยของพระราชา จึงรับสั่งอามาตย์