การพัฒนาคุณภาพชีวิตและการช่วยเหลือจากท้าวสักกะ : หน้า 219/236

๒๐๙ การพัฒนาคุณภาพชีวิต พระเจ้าสติราซหดพระเนตรเห็นตาพราหมณ์เป็นปกติ ดังเดิมก็ทรงมีฐิิโษโสมสี่ยง ดำริว่า “การบริจาคดวงตา เราให้ดี แล้วหนอ” แล้วทรงพระราชทดวงตาข้างที่สองอีก แม้ดวงตา ข้างที่สองก็ทำจุดเดียวกันนี้ เมื่อพราหมณ์แก้ได้ดวงตาครบทั้งสอง ข้างแล้ว ก็ทูลลาพระราชาไป ฝ่ายพระราชาผลละนันต์ตอออกไปแล้ว ไม่มานักบ่าว พระเนตรของพระราชาก็มีนิ่งออกขึ้นเต็ม เวทนาก็ขาดหายไป จึง ดำริว่า “คนตามอดจะครองราชย์ไปทำไม ควรที่จะมอบราษฎสมบัติ ให้แก่อำมาตย์ทั้งหลายดีกว่า” แล้วจะไปอยู่อย่านำเพ็ญสมณะ- ธรรม จึงแจ้งความนั้นแก่ว่ากำมาตย์ ตรัสว่า “ขอราชบูชาคน หนึ่งที่ทำหน้าที่ให้นำ้ล้างหน้าเป็นต้น จงอยู่กับเรา แม้นการทำ สรรกิจจงผูกเชือกไว้ให้เราเด็จ” แม้พวกอำมาตย์ก็จัดแจงตาม รับสั่งทุกประการ พระโพธิสตว์ทรงอยู่ในพระราชอุทยาน ทรงรำลึกถึง ทานของพระองค์ด้วยจิตใจปีติปราโมทย์เป็นอย่างยิ่ง ในเวลา เดี๋ยวกันนั้น อาสะแห่งท้าวสักกะก็แสดงอาการอึร้อน ท้าว สักกะทรงทราบเหตุการณ์แล้วปรารภนาจจะพระราชทานพรแก๋ พระราชา และกระทำพระเนตรให้เป็นปกตดังเดิม จึงเสด็จเข้าไป ใกล้พระโพธิสตว์ และทำเสียงด้วยพระบาท พระโพธิสตว์ตรัสถามว่า “นั่นใคร” ท้าวสักกะทูลว่า “ข้าเจ้าเป็นท้าวสักกะจอมเทพ มหา