ความเคารพในกฎุมพีและสงฆ์ : หน้า 34/236

ทาน...ก้าง....แครอท... ๓๙ กฎุมพี่ผู้อาณาจักรพอสังข์ (๑) กฎุมพีคนหนึ่งเป็นเจ้า ของวัดแห่งหนึ่ง โดยปกติแล้วเขา จะมีความเลื่อมใสในกฎุมพีมีศาลาจารวัตรอันงาม แต่ไม่เคารพใน ภิษัชผู้กิ่ลเลย ได้ไปขอภิษัชรูปหนึ่งจากสงฆ์ ด้วยคำว่า “ขอ พระคุณเจ้าทั้งหลายจงให้กฎุมพีรูปหนึ่งจากสงฆ์แก่ท่านเจ้า” แม้เขาจะได้รับกฎุมพีครูรูปหนึ่ง เขาก็ปฏิบัติต่อกฎุมพีรูปล่น นั้น ด้วยความเคารพนอบน้อม ตกแต่งสถานะและเครื่องบูชาสักการะ พร้อมล้างเท้าให้กฎุมพีรูปล้น เอาน้ำมันเทาให้ แล้วถวายไทยธรรม ด้วยความเคารพยกกรองตองสู่ เหมือนกับบุคคลเคารพยำเกรง ต่อพระพุทธเจ้า กฎุมพีรูปนั้นฉันภัตตาหารแล้วก็กลับวัด หลังจาก นั้นได้กลับมาขออยู่จอปบ้านของกฎุมพีนี้อีกครั้งหนึ่ง คราวนึกกฎุมพีเอาเท้าเขี่ยจอให้ พวกชาวบ้านเห็นก็รีบิ ของกฎุมพีนี้ก็ถามว่า “เมื่อเช้านี้ ท่านถวายทานแก่กฎุมพีรูปนี้ด้วย ความเคารพน้อมอย่างยิ่ง แต่บัดนี้แสลงว่ากิริยาที่เคารพิไม่มี” กฎุมพีตอบว่า การทำบุญเมื่อออกเช้า เขาทำได้ด้วยใจ เคารพยำรงต่อสงฆ์ แต่ได้มายุความว่าเขามีความเคารพยำ รงต่อกฎุมพีรูปนั้นเป็นส่วนตัว จากเรื่องข้างต้น ชี้ให้เห็นว่า กฎุมพีมีความเคารพต่อสงฆ์