การถวายอาหารเพื่อสงเคราะห์คนยากจน : หน้า 64/236

ครั่นแล้วนางงามภาชนะใส่อาหารลง ให้พระเณร พลางกล่าวว่า"ขอท่านผู้เจริญจงโปรดอย่าคิดว่าภาระนี้เลยหรือประณีตเลย ของโปรดรับอาหารนี้ เพื่อสงเคราะห์แก่คนยากจนเช่นดิฉันด้วยเถิด" พระเณรน้อมบาตรเข้าไป เมื่อบางเกลี้ยอาหารถใส่ในบาตรครึ่งหนึ่งแล้ว พระเณรเอามือปิดบาตร นางจึงกล่าวต่อไปว่า"อาหารนี้เป็นแค่ส่วนเดียว ดิฉันไม่อาจจะทำเป็นสองส่วนได้ ขอท่านอย่าสงเคราะห์เพียงแต่ในโลกนี้เลย ช่วยกรุณาสงเคราะห์ดิฉันในโลกหน้า ด้วยเถิด ดิฉันขอถวายทั้งหมด" แล้วใส่อาหารทั้งหมดลงไปในบาตรของพระเณร พร้อมกับตั้งจิตอธิษฐานว่า "ขอให้ได้เข้าสู่ธรรมะที่พระเณรได้เข้าสิงแล้วด้วยเถิด" พระเณรก็ให้พร "ขอความปรารถนาที่เธอปรารถนาได้แล้ว จงสำเร็จเถิด" แล้วก็หาที่ฉันก็ตาตาหารในบริเวณนั้น ส่วนบางต้องรีบกลับไปบ้านเพื่อหุงข้าวให้กล่าวอีกครั้งหนึ่ง ฝ่ายนายปูนจะได้นำไปได้มากแล้ว เกิดความหัวจมหนиไมไหว จึงปล่อยวัวไว้ แล้วตัวเองก็เข้าไปนั่งพักได้รับไม้ รอกรรยา นำอาหารมาให้ยูเป็นเวลานาน กว่ากรรยา ของจะออกม าให้สายตาม นางจึงเกิดความกลัวว่าสามีจะมีหิวมาก แล้วพาลโกรธนางขึ้น หรืออาจจะมีโทสะจนกระทั่งทำร้าย นางได้ สิ่งที่ตนเองทำบุญไว้ก็จะไม่เกิดประโยชน์ คิดอย่างนั้นแล้ว จึงรีบตะโกนมาแต่ไกลทันทีว่