การให้และการพิจารณาในพระพุทธศาสนา : หน้า 50/236

๒๐ ทาน...ก้าว...แรกรั้ง... เมื่อชาวนาหว่านพืชลงในนาที่ดี ผลอ่อนโบยบินคือผลมาก ด้วยเหตุนี้พระสัมมาอสัมพุทธเจ้าจึงทรงสอนให้พิจารณาถึงนาบุญหรือบุญเขต ถ้าจะนิมนต์พระเจ้าจง คืเป็นปฏิปุคคลิกาทนก็ให้พิจารณานิมนต์พระที่เคร่งครัดศราขาวัน น่าเลื่อมใส ถ้าจะไม่นิมนต์พระเจ้าจง คืเป็นสงฆทาน ก็ให้พิจารณานิมนต์จากหมู่ที่ประพฤติดีศราขาวันเคร่งครัดก่อน แล้วจึงให้ ดังพระบาลีว่า วิจยโย ทานุ สุตตปุปปัสสติโ การให้ด้วยพิจารณา พระตถาคตเจ้าทรงสรรเสริญ เป็นต้น ในข้ออื่นพึงเห็นตัวอย่างจากเรื่องดังต่อไปนี้ อุกรุเทพบุตร (๙) ในสมัยหนึ่ง พระศลาเดสิผโปรดพระพุทธมาดา ขณะประทับ ณ บัณฑุกัมพลศิลา บนกผาดาวดิงสั้น นทรงมีศรัคแผ่กว้างครอบคลุมหมู่เทวา เทพบุตรพุทธมารดากำลีดีมาจากภูดิสนิท ประทับในที่ข้างขวา อึงกรุเทพบุตรอยูในที่ข้างซ้าย แต่เมื่อเทวาดับมีกัปใหญ่ทยอยกันมาเฝ้าพระผู้มพระภาคเจ้า อึงกรุเทพบุตรก็ต้องอยู่นำปรี่อยๆ จนถอยไปถึงที่สุดบริษัท โล่งโจ่ง ขณะนี้เทวเทพบุตรก็องค์หนึ่ง ชื่อ อินทกเทพบุตรนั่งเช่นไรในเมืองแรก ก็ครองอยู่ในที่เดิมเช่นนั้นเอง พระผู้มพระภาคเจ้า ทรงมองดูเทพบุตรทั้งสองแล้ว มีพระประสงค์จะประกาศความ