การพัฒนาคุณภาพชีวิต ทาน...ก้าวแรกแห่งการพัฒนาคุณภาพชีวิต หน้า 145
หน้าที่ 145 / 236

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงผลของการให้ภัยกันและการสร้างความสุขในชีวิต การให้ภัยกันเป็นธรรมที่นำความร่มเย็นและความสุขมาสู่ชีวิตของกษัตริย์พระเจ้าพรหมทัต ซึ่งมีผลต่อคุณภาพชีวิตและการแสวงหาโอกาสในการพัฒนาชีวิตให้ดีขึ้น ในทางกลับกัน การไม่ให้ภัยกันจะนำไปสู่ความทุกข์และกรรมที่ไม่มีที่สิ้นสุด ดังนั้น การประพฤติตนดีจึงเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิต

หัวข้อประเด็น

-การให้ภัยกัน
-ความสุขในชีวิต
-พระเจ้าพรหมทัต
-คุณภาพชีวิต
-บาปและกรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การพัฒนาคุณภาพชีวิต จากเรื่องนี้ จะเห็นได้ว่า การให้ภัยกัน เป็นสิ่งที่ดีงาม เป็นธรรมที่นำมาแต่ความร่มเย็นเป็นสุข ดังที่ท่านมาร ให้ถ้อยแก้พระเจ้าพรหมทัต ได้รับความร่มเย็นเป็นสุขมาให้แก่กษัตริย์ทั้งสอง คือ พระเจ้าพรหมทัตได้ชีวิต มีความสุขในราชสมบัติดีต่อไป ทิพยากูฎมาได้รับตรีโมตรี ได้พระราชธิดาของพระเจ้าพรหมทัต และได้รับราชสมบัติของพระราชบิดา กลับคืน ดังนั้นได้รับภัยท่านนำความสุขและความดีมาให้ เป็นการพัฒนาคุณภาพชีวิตให้สูงขึ้น ได้รับประโยชน์สุขให้เกิดขึ้นต่อไป แต่คำเหตุการณร์ตรงข้าม คือไม่ยอมให้ภัยกัน ทิพยากูฎมา นอกจากไม่ใส่มิตรดีดั่งกล่าวแล้ว ยังได้ชื่อว่าทำบาปิติมาตุ๊กูลา จองล้างจองผลาญ หลบหนีภัยต่อไป อันจะเป็นเวรเป็นกรรมกันไปไม่รู้จบสิ้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More