การพัฒนา คุณภาพชีวิต : หน้า 203/236

๒๐๓ การพัฒนา คุณภาพชีวิต ร่างกายนั้นปฏิกูลนี้ ควรแงงห๑รรมเป็นเครื่องพันทุกชนิดดีกว่า เพราะเมื่อมีทุกข์ สุขก็ต้องมีได้ เมื่อมีร้อน ความเย็นก็ต้องมีได้ ฉันได้ก็เมื่อมีไฟคือความเกิด แก่ เจ็บ ตาย สิ่งที่จะดับทุกข์เหล่านั้นต้องมีเช่นกัน เปรียบเหมือนบุษบ์ผู้รักความสะอาดหลุ่มคูที่น่าเหม็น เห็นสระน้ำใสสะอาด แล้วยังไม่ปรารถนาจะชำระภายในสระนั้น นั่นหาใช่ความผิดของสระน้ำ (เครื่องชำระความสกปรกเหล่านั้นไม่) แต่ควรที่จะรับลงสระ ชำระภายในให้สะอาดหมดสิ้น ก็เรานี้ ในเมื่อบุษบ์คือถลำลำเปลเปื้อนอยู่ ควรจะเลงหาสระน้ำคือ อวามธรรม ชำระล้างให้หมดมลทิน คือสรรพิลาส บุรุษผู้ชายก็แหยวคอ ทั้งชายพอออกเสียแล้ว ย่อม มีความสุขบ้างฉันใด เราจะแต่งตั้งร่างกายอันเต็มไปด้วยสิ่ง ปฏิกูลเหมือนชายคนนี้เสีย โดยไม่มีความหวังไฉนนัน" เมื่อสรุปพรหมนึกด่อย่างนี้แล้ว ก็สละทรัพย์หลายร้อย โกลให้เป็นประโยชน์แก่ชนทั้งหลาย มีไฟมองแง่งัก เดินเข้าสู่ ป่าใหญ่ ไปบวชเป็นฤาษี มีความสั้นโดนในปัจจัย ๔ เป็นอย่างยิ่ง ทั้งยืนหมั่นเจริญสมาธิภาวนา ไม่านนักก็ได้บรรลุผลสมบัติ และอภิญญา ครั้งนั้น ท่านยินดีแต่เจริญสมาธิ เป็นสุขทุกเวลา มีได้รู้เล่าว่า บัดนี้พระพุทธเจ้าของได้สละรสรู้แล้ว จน กระทั่งต่อมาวันหนึ่ง มหาชนได้มีใจดีขึ้นนิมนต์พระพุทธเจ้ามิ่งกร