เรื่องราวของนายปุณณะ: การเลือกทางชีวิต : หน้า 62/236

22 ทาน...กว่าจะถึง... ประกาศนี้จะได้ผลบุญทันตาเห็น ดังเรื่องของ “นายปุณณะ” ยาจากผู้ลายเป็นเศรษฐีในเวลาต่อมา นายปุณณะ (๑) มีเรื่องเล่าว่า เมื่อพระศาสดาของเราประทับอยู่ที่เวฬวัน เมืองราชคฤห์ ครั้งนั้นมีคนชื่อนำว่า “ปุณณะ” อยู่ในเมืองนั้น พร้อมกับภรรยาและลูกสาว เขาเป็นลูกจ้างของสมุนเศรษฐี อยู่ มาวันหนึ่งมีการเล่นมหรสพในเมือง เศรษฐีถามว่า “ปุณณะ เธอจะไปเล่นมหรสพ หรือว่าจะทำงาน” นายปุณณะก็ตอบว่า “การเล่นมหรสพเป็นงานที่ต้องเสีย เงินมาก เป็นเรื่องของคนที่ทรัพย์เขาทำกัน ผมเป็นคนจน เป็น คนหาเช้ากินค่ำ ข้าวจะกินพรุ่งนี้ก็ยังไม่มี ผมจะไปรีบดริ๊งได้อย่างไร กัน ผมขอไปโดนาตามปกติดีกว่า” เศรษฐีจึงงอมว่างให้เขาไปโดนาฮ เมื่อได้วัวแล้วเขาก็ไปหา กรรยา แล้วบอกว่า “วันนี้ชาวเมืองเขาไปเล่นมหรสพกัน แต่เรา เป็นคนจน ทำอย่างเขาไม่ได้ ดังนั้นฉันจะไปโดนาน วันนี้ขอให้เธอช่วย ต้มผักสองเท่าไปให้ฉันด้วยนะ” พอส่งรรยาแล้วก็รีบออกไป โดนานทันที วันนี้เองพระสารีบุตรเถรออกจากนิธิสานามบัติใหม่ๆ (๑) เรื่องอตตาราบัลลิก ธรรมบท ขุททกนิกาย พระสูตรและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏ ฯ เล่ม ๑๑ หน้า ۴๙๕