คุณค่าของการให้ทานในชีวิตประจำวัน : หน้า 126/236

ภิกษุที่เดินทางมาไกล ชาวบ้านฟังแล้วงุดหงิดโมโหต่อว่านางไปว่า "พวกเรา ตกแดดตกตามทำงานเก็บเกี่ยวถั่วเหลืองอยู๋ เจ้าไม่ขออนุญาตเรา แล้วให้นำแก้พระภิกษุจุดหมด ปล่อยให้พวกเราหิวนานเช่นนี้ เจ้าทำกรรมหนักเสียแล้ว จงกลับไปเอาน้ำมาให้เราด้วยเร็ว" ถึงแม้เด็กหญิงจะถูกดูถูกว่าย่ามโกรธ แต่เธอกลับ มีใจดีเต็มเปี่ยมในการให้ทานอนุเคราะห์ผู้อื่น จึงมีใจเมตตา แก่เขาเหล่านั้น ตั้งใจจะไปนำน้ำดื่มมาให้ เด็กหญิงมองดูราวเหลือง พลางนิ่งเล่มโล่ในทานไปพลาง ด้วยความเลื่อมใสในทานและจิต เมตตาใครจะช่วยเหลือผู้คนทั้งหลาย ทันใดนั้นเองสายอ้วนธูปอรทนริสูทก็ผุดพุ่งขึ้นจากแผ่นดินไหลด นองไปทั่วพื้น สายน้ำอันเกิดจากกำลังบุญและกำลังใจอันผ่องใส ของเด็กหญิงนี้ ปรากฏแก่สายตาของเธอเพียงผู้เดียว คนอื่นๆ ไม่เห็นสายนี้นีเลย เด็กหญิงอาบน้ำ ดื่มน้ำอย่างชื่นใจแล้วตัดใส หม้อเดินถือไปให้คนเหล่านั้นหลายครั้งหลายครา พวกเขาพากันพูดด้วยความแปลกใจว่า "เราไม่เคยเห็นบ่อ น้ำในละแวกนี้เลย เธอไปอาบน้ำ ดื่มน้ำจากที่ไหน จงบอกร้าเรา ด้วยเถิด" เด็กหญิงฟังคำขอร้องแล้วมีใจอันดีปรารถนาให้พวกเขา มีความสุข มิได้ตรตะหนีในน้ำนี้เลย ได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า "ถ้าน้ำนี้เกิด ด้วยบุญของข้าพเจ้าไซร์ ขอนั้นจงปรากฏให้คนทั้งปวงและสรรพ