ข้อความต้นฉบับในหน้า
23/0
การพัฒนาคุณภาพชีวิต
ก่อให้เกิดความสุขอย่างมากมาย
ความสุขจากการให้ เป็นความสุขที่กว้างขวาง เป็น
ความสุขที่ยั่งยืน ทำให้ใจเราสงบขึ้น กว้างขึ้น เหตุเพราะเราเริ่ม
ที่ใจที่มุ่งมั่นสู่ความใส่ ความสะอาด บริสุทธิ์ เพื่อชีวิตที่มีคุณภาพ
และชีวิตที่มีคุณภาพดีนั้นจะสร้างสรรค์สิ่งดีๆ อื่นๆ ในสังคมอีก
ต่อไป ดั่งตัวอย่างชีวิตของบุคคลต่างๆ ต่างฐานะ ชนชั้น เพศ วัย
เช่น นายปุณณะ โชติภาเศรษฐี พระเจ้าสิริราช ฯลฯ ทุกท่านล้วน
เริ่มต้นพัฒนาชีวิตด้วยการให้ ปุชัณยบุคคลเหล่านั้นสามารถเสียสละ
ทุกสิ่งทุกอย่าง ทรัพย์สินเงินทอง สิ่งของเครื่องใช้ อาหาร บ้านเรือน
แม้กระทั่งชีวิต เพื่อความดีงาม รักที่จะเป็นผู้ให้ ผู้ละ ฉะนั้น
ล้วนซึ่งอาศิรวิโลน เข้าสู่ความเป็นผู้มีแจ้ง เห็นแจ้ง ได้ตรัสรู้
เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในที่สุด
และในความเป็นผู้บรรลุธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
นั่นเอง ได้สร้างประโยชน์แก่มนุษยชาติ และแสรรพสัตว์ทั้ง
ปวง ให้ก้าวข้ามพ้นภัยในวัฏสงสาร พ้นจากการเวียนว่ายตาย เกิด
สรุปหมายสูงสุดแห่งการสร้างบารมีในที่สุด
ดังนั้น สาธุชนผู้ควรหนักในความเป็นจริงของชีวิต เข้าใจ
สาธารณะทุกๆ สภาพแล้ว พึงตั้งใจจะเป็นผู้ให้ พัฒนาชีวิตของ
ตนไปสู่ความสุข ความเจริญ เริ่มตั้งแต่บัดนี้ เวลานี้ โดยทั่วหน้า
กันเทอญ