การทดลองใจในทาน : หน้า 226/236

๒๒๖ ทาน...ก้าวแร แห่ง... แต่ท่านเป็นผู้ศิลไม่ทำปาฏิหาริย์ ท่านจงไปหาพี่นมาค่อยให้ เมื่อไฟลูกดีแล้ว เราจักกระโดดเข้าไปในกองไฟ เป็นเนื่องให้ ทานแก่นท่าน ท่านจงบริโภคเนื้อของเรา แล้วเจริญสมธรรมาอยู่ ในป่านี้เถิด" เมื่อพราหมณ์ได้ฟังดังนั้น จึงเก็บพี่นในบริเวณนั้นมาสม เป็นกองก้อลูกโงลงขึ้น กระท่ายลูกขึ้นจากที่นอนอันเป็นหย่า แรกล เข้าไปใกล้กองเพลิง สบตั้วตัวถึง ๓ ครั้ง ด้วยคิดว่า "สัตว์ ที่มีชีวิตทั้งหลายที่อยู่ในระหว่างขนของตน สัตว์เหล่านี้จง กระเด็นออกไปเสียให้หมด" ทำดังนี้แล้ว ก็รถโดดเข้าไปในกอง เพลิงด้วยจิตใจอันเบิกบาน จุดพุ่งข้างสร่อนลงในกองจะนั่น แต่ไฟนั้นไม่อาจทำให้ร้อนแม่เพียงขมนขนนึง กระท่ายร้องบอกว่า "ท่านพราหมณ์ ไฟของท่านนี้เย็นนัก จัไม่เผาร่างกายของเราให้ลุกได้ เพราะว่าขุมขนในร่างกายของ เราไม่ร้อนเลย" พราหมณ์แปลจึงตอบว่า "ดูถูกบัณฑิต เรายังใช่พราหมณ์ ธรรมดา เราย่อก้าวสักกะ ปรารถนาจะทดลองใจของท่านต่างหาก" กระท่ายจึงประกาศด้วยคำอันในเราว่า "ข้าแต่สมเด็จ อมรินทราธิราช ขอพระองค์จงประทับยืนอยู่ก่อน ถ้โลกอันเป็น ที่อยู่ด้วยกันนี้ทั้งสิ้น sẽจะทดลองข้าพเจ้าในเรื่องทาน ก็จะเห็น ว่าข้าพเจ้าเป็นผู้ให้ท่านโดยแท้ เพราะว่าข้าพเจ้าพอใจในการ ให้ท่านเป็นอย่างยิ่ง"