การพัฒนาคุณภาพชีวิตและการสร้างบารมี ทาน...ก้าวแรกแห่งการพัฒนาคุณภาพชีวิต หน้า 41
หน้าที่ 41 / 236

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการทำทานและการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า โดยเน้นถึงความสำคัญของการทำบุญและผลที่ตามมาจากวิถีชีวิตที่มีการบริจาคทาน นำเสนอเรื่องราวของสมณะสองรูปที่มีความแตกต่างกันในด้านการทำบุญ ทั้งสองรูปได้เรียนรู้ถึงผลที่เกิดจากการทำทานในภายหลัง หลังจากที่พวกเขาได้เกิดใหม่ คำสอนนี้ชี้ให้เห็นว่าการทำทานไม่เพียงแต่ส่งผลต่อการดำเนินชีวิตปัจจุบัน แต่ยังมีผลต่อการเกิดในอนาคตด้วย ดังนั้นการทำบุญจึงมีความสำคัญอย่างยิ่งในการสร้างบารมีและพัฒนาคุณภาพชีวิต

หัวข้อประเด็น

-การทำทาน
-พุทธศาสนา
-คุณภาพชีวิต
-บารมี
-ประสบการณ์จากชีวิตหลังความตาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

40 การพัฒนาคุณภาพชีวิต ทำให้สร้างบารมีได้สะดวกสบายกว่าการไม่ได้ทำทาน ดังที่พระผู้มี พระภาคเจ้า ตรัสไว้ในเรื่องต่อไปนี้ สมณสูตร (๑) ในครั้งพระศาสนาของพระัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า มีภิญญ- สองรูปเป็นเพื่อนรักกัน ทั้งสองรูปมีศีลบริสุทธิ์ และมีปัญญา ที่ อบรมมาดีแล้วเสมอกัน รูปหนึ่งมีการทำบุญบริจาคทานอยู่เสมอ (นำพิธีสาราณียธรรม) และมักจะชวนเพื่อนอีกรูปหนึ่ง ให้มีความยินดีในการทำทานด้วย แต่ก็เถียงกันไม่เห็นด้วย และไม่บริจาคทาน เพราะกรว่า การทำทานนั่นจะเป็นเหตุให้ไท- ธรรมที่ชาวบ้านถวายมานั้นเสียไป (ชาวบ้านจะเสื่อมศรัทธา) ต่อมา เมื่อกิถุสองค์นี้มิสรภาพจากชาติั้นแล้ว ได้เกิด มาเป็นมนุษย์ร่วมกันบ้าง เป็นเทวาร่วมกันบ้าง กิถุภูเคยสร้าง ทานกุศลไว้ได้ไปเกิดในตระกูลสูง และสมบูรณ์ด้วยโภคทรัพย์มาก กว่ากิถุที่มีได้สร้างทานกุศลไว้ ตลอดพุทธันดรหนึ่ง (๒) เมื่อถึงสมัยของพระสมณโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้า ของเรา นี้ กิถุทั้งสองมาเกิดเป็นมนุษย์ด้วยกัน กิถุรูปที่เคยบำเพ็ญทาน กุศลไว้ได้เกิดเป็นพระราชโอรสของพระเจ้าสุทโธทนะ แห่งเมือง ลวักตี เมื่อประสูติได้บรรพออยู่ในพระอุทกอภายใต้เวลาตำรัว ส่วน กิถุรูปปีไม่เคยสร้างทกุศลได้เป็นลูกของพระพี่เลี้ยง นอนอยู่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More