การพัฒนาคุณภาพชีวิตผ่านการให้อาหาร ทาน...ก้าวแรกแห่งการพัฒนาคุณภาพชีวิต หน้า 169
หน้าที่ 169 / 236

สรุปเนื้อหา

แนะนำแนวคิดเกี่ยวกับความสำคัญของการให้อาหารในชีวิต โดยระบุว่าทุกคนต้องอาศัยอาหารเพื่อความอยู่รอดและพัฒนาคุณภาพชีวิต พร้อมยกตัวอย่างโคจูยันพระที่แสดงถึงผลดีของการให้ โดยเขาได้ถวายอาหารแก่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้วบังเกิดในสวรรค์ และต่อมาชีวิตของเขาในภายหลังเป็นนายทหารที่กล้าหาญ สำหรับการพัฒนาคุณภาพชีวิตนั้น อาหารเป็นปัจจัยสำคัญที่ช่วยเสริมสร้างกำลังและสุขภาพที่ดี ผู้ให้อาหารจึงถือว่าเป็นผู้ให้กำลัง โดยสามารถส่งต่อผลบุญผ่านการทำบุญได้แม้ในภายหลัง

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของอาหาร
-โคจูยันพระในพระพุทธศาสนา
-การพัฒนาคุณภาพชีวิต
-การให้และผลบุญ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๗ การพัฒนาคุณภาพชีวิต ผู้ให้อาหาร ชื่อว่าให้กำลัง อัตภาพของคนเรานั้น จะดำรงอยู่ได้ ก็ต้องอาศัยอาหาร แม้บุคคลจะมีรูปร่างใหญ่โตแข็งแรง มีลำลังมาก หากไม่ได้รับ- ประทานอาหารมาหลายๆ วัน อาจจะหมดกำลังได้ ส่วนบุคคล ผู้มีกำลังน้อย ถ้าได้รับประทานอาหารบริบูรณ์แล้ว ย่อมมีกำลัง ขึ้นมาได้ ดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า “ผู้ให้ อาหารชื่อว่าให้ กำลัง” ในข้อความนี้มีเรื่องโคจูยันพระ เป็นตัวอย่าง ดังนี้ โคจูยันพระ (๑) ในสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านวลว่ากัลยาณะ มี กุลบุตรผู้นึงพึ่งพระธรรมเทคมจากพระองค์แล้ว เขานิศรทรา เลื่อมใสยิ่ง ได้ตั้งใจถวายอาหาร(น้ำ) แต่พระภิษฐ์สูงส่งและได้ ส่งสมบูรณ์ตลอดชีวิต ครั้งนี้อายุแล้วเขาไปบังเกิดในสวรรค์ และวนเวียนอยู่ในสุดติตลอดพุทธันดรหนึ่ง ภายหลังการปริมาณพานของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา กุลบุตรในกาลนั้นมาเกิดในประเทศลังกา เป็นบุตรของคุณดี เขา มีชื่อว่า “โคจูยันพระ” เป็นผู้มีกำลังมหาศาล เมื่อตเต็มโตขึ้นได้สมัคร เป็นนายทหารของพระเจ้าทุจลาภฉินด้วย เพื่อสู้กับชนนับ ทมิฬทั้งหลาย ทำการกอบกู้บ้านเมือง ท่านบำรุงพระพุทธศาสนา เขาเป็นทหารเอกที่สู้รบด้วยความกล้าหาญ ยึดกองทัพของชาว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More