ข้อความต้นฉบับในหน้า
65
ทาน...ก้าวแรกแห่ง...
เสด็จพระราชดำเนินส่งเครื่องตอบแทนนี้จนถึงปลายพระราชอาณาเขต
ฝ่ายพระเจ้าปูกุสาติทรงประดับตกแต่งพระนครรัฐเครื่องราชบรรดาภารของพระเจ้าพิมพิสาร พระองค์ทรงเปิดผอบออก อ่านซึ่งพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสงฆคุณทั้งหลายนันก็ทรงบังเกิดความปีติเป็นอย่างยิ่ง มังเกิดความเลื่อมใสศรัทธาในพระรัตนตรัยอย่างเต็มเปี่ยม
เมื่อทราบว่าพระสงฆ์มาสัมพุทธเจ้าทรงประกาศธรรม ส่องสว่างแก่ชาวโลกแล้ว จึกละพระชมับออกรบรรชาอุคติ แต่พระบรมศาสดา ท่านปุกกุสะติออกเดินทางด้วยเท้าเปล่า จากเท้าทั้งสองกัลดหนองแตกเป็นแผล ท่านยอมทนต่อทุกขเวนาม เดินทางมา ๑๒๗ โยชน์ จนถึงพระนครราชกุรุแล้วขอพักในบ้านช่างปั้นหม้อ
ใกล้รุ่งวันนั้นเอง พระบรมศาสดาประทับอยู่ที่เชตวันราม เมืองสาวัตถี ทรงตรวจดูสัตว์โลกแล้วเห็นว่าท่านปุกกุสาติเป็นผู้ควรโปรด พระองค์จึงทรงปิดปิดรศมีและลักษณะมหาบุรุษ เสด็จยังกรุงเทพมิเทรูปธรรมดารุปหนึ่ง ถึงบ้านนายช่างปั้นหม้อในเวลาเย็น ทรงประทับอยู่ในที่เดียวกับท่านปุกกุสาติ ท่านปุกกุสตินั้นไม่ทราบว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสถิตมาโปรดตนเอง และประทับอยู่ตรงหน้าหนึ่งแล้ว
พระบรมศาสดาประทับนั่งสมาธิเข้ามาตี รจนท่าน