เรื่องราวของการหาอาหารในธรรมชาติ : หน้า 224/236

22 4 ทาน...ก้าง...แห่ง... ผู้มาข่อน แล้วจึงบริโภคเองภายหลัง" สหายทั้ง 3 จึงทำตามคำแนะนำ ในวันรุ่งขึ้น นานไปที่ฝั่งแม้น้ำแต่เช้าตรู่ด้วยคิดว่าจะหาอาหาร ครั้งนั้นพรานเบ็ดคนหนึ่ง ตกปลาตะเพียนได้ 7 ตัว เอา เถาวัลย์ร้อยไว้ แล้วหามเอามาใส่ในทรายฝั่งแม้น้ำ แล้วเดินไปหาปลาในที่อื่นๆ ต่อไป นานมาอาหารในบริเวณนั้น ได้กลิ่นปลาจิ่งคุ้ยทรายเห็นปลาตะเพียน 7 ตัวนั้น จึงนำออกมาประกาศ 3 ครั้งว่า 'ปลาเหล่านี้ มีเจ้าของหรือไม่' เมื่อไม่เห็นเจ้าของก็เอาเชือกผูกที่เหมือนนมส้มคล้องคอนำมาและคาบเนื้ออย่าง 2 ชิ้น มาวางไว้ที่พุ่มไม้ที่เป็นที่อยู่ของตน คิดว่าจะกินในเวลาจอันสมควร แล้วก็นอนกิ่งศิลของตน แมลงก็เข้าไปในป่า นำผลมะม่วงมาวางไว้ที่พุ่มไม้ที่เป็นที่อยู่ของตน คิดว่าจะกินในเวลาจอันสมควร แล้วก็นอนกิ่งศิลของตน ส่วนกระต่ายได้อออกไปหากินหนูแพรง แล้วกลับเข้ามานอนก่อยว่า เมื่อยจากท้งหลายมาหาเรา เขาไม่อาจจะกินหนูได้ อาหารอย่างอื่นของเรา ก็ไม่มี เราจะให้เนื้อในร่างกายของเรา this