ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๖๒
ทาน...ก้าวแร่งแห่ง...
สาริติสูตร ผู้เลิศด้วยปัญญา หามิได้เพิ่งธรรมเสี่ยงแล้วไม่อาจจะบรรลุธรรมโดยลำพังตนเองได้ การฟังธรรม (ธรรมทาน) จึงสามารถทำให้บรรลุมรรคผลนิพพานได้ ตัวอย่างของพระสาวก ที่ได้ฟังธรรมแล้วบรรลุมรรคผลนั้นปรากฏอยู่มากมาย
แทบบุคคลผู้เป็นมิจฉาทิฏฐิ กำลังมุ่งหน้าไปสู่อาย พอได้ฟังธรรมก็ตับกลับจิตใจเป็นสมามักทิฏฐิ มีสุดโตเป็นที่ไปได้ ดังเช่นพระเจ้าปายาลิส เป็นต้น หรือบุคคลอีกเป็นอันมาก ได้ฟังธรรมเทศจาจากพระพุทธเจ้าแล้ว ทำให้เกิดความแจ่มแจ้งมีดวงตาเห็นธรรมสำเร็จมรรคผล ก็จะขึ้นชมการแสดงพระธรรมเทวนาของพระองค์ว่า พระผู้พระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมได้แจ่มแจ้งยิ่งนักดูบุคคลหายของที่ว่า เปิดของที่ขีด บอกทางแก้คนหลงทางจุดประทับให้ในที่มิด
ผู้ให้ธรรมทานย่อมเป็นที่เคารพรัก เพราะให้สิ่งที่มีคุณค่าอย่างสูง ช่วยให้ผู้รับช่วยเหลือตนเองได้ในทุกภพทุกชาติ เป็นการให้ที่พึ่งของชีวิตอย่างแท้จริง ผู้ให้ธรรมทานจึงได้รับความเคารพนับถือมากกว่าผู้หลังของเป็นทาน
เรื่องนี้ถ้าพิจารณาอย่างเพึ่งๆ แล้วอาจจะคิดว่าไม่น่าเป็นไปได้ แต่ก็เป็นไปแล้วและถูกบันทึกเป็นประวัติศาตร์นานถึง ๒,๕๐๐ กว่าปี ในพระไตรปิฎก พระสูตรธรรมเจดีย์ เรื่องของช้างไม้ ๒ คน ดังนี้