อานิสงส์ถวายอารามสงฆ์ : หน้า 18/585

ธรรมะเพื่อประชา อานิสงส์ถวายอารามสงฆ์ ๑๗ ภิกษุสงฆ์ โดยเทียวแวะเวียนเข้าออกระหว่างวัดกับบ้านเป็น ประจำมิได้ขาด จิตใจผูกพันอยู่เพียงกับวัดที่ตนเองได้ก่อสร้าง ขึ้นมาเท่านั้น ครั้นเมื่อละสังขารแล้วได้ประสบกับผลบุญที่เกิดจากการ ถวายสังฆารามในครั้งนั้น ตรงตามพุทธพยากรณ์ที่ได้รับจาก จนกระทั่งมา พระบรมศาสดาที่กลายเป็นความจริงทุกประการ ถึงภพชาติสุดท้ายท่านได้ออกบวชเป็นพระชื่อว่า อุบาลี ได้รับ ตำาแหน่งเอตทัคคะอันยอดเยี่ยม เป็นผู้เลิศในด้านทรงจำพระวินัย ท่านได้ถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต ถึงกับเปล่งอุทานว่า “ข้าแต่ พระมหาวีระ ข้าพระองค์เดือดร้อนเพราะเคราะห์คือความมืด เสาะแสวงหาแสงสว่างคือญาณ เพื่อให้รอดพ้นจากความมืด จึง ได้พบพระศากยมุนีผู้ทรงกําจัดความมืดคือกิเลสออกไปได้ พระองค์ได้ทรงก่าจัดความมืดในใจให้ข้าพระองค์ ข้าแต่พระมุนี ข้าพระองค์หมายใจไว้แสนกัปเพื่อขอ บำรุงพระองค์ นมัสการทั้งเช้า ทั้งเย็น เหมือนทวยเทพมุ่งหมาย ผลของเถาวัลย์ชื่ออาสาวดี การปรนนิบัติและการนมัสการของ ข้าพระองค์ไม่เป็นโมฆะ บัดนี้ ข้าพระองค์ปราศจากอุปธิ สงบ ระงับแล้ว เบิกบานแล้วเพราะพุทธบารมี ข้าพระองค์ได้ปรารถนา ตำแหน่งนี้มาเป็นเวลาแสนกัป บัดนี้ได้บรรลุประโยชน์นั้นแล้ว ภพทั้งหมดข้าพระองค์ถอนแล้ว วิชชา ๓ ข้าพระองค์ได้บรรลุแล้ว