ข้อความต้นฉบับในหน้า
อานิสงส์ถวาย หม้อน้ำ หอม
៨៦
เทพบุตรนั้นได้เสวยมหาสมบัติใหญ่ในหมู่เทวดา เมื่อถึง
เวลากลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกก็มีสมบัติยิ่งใหญ่ประณีตกว่าผู้อื่น
และท่านได้อานิสงส์ที่พิเศษอยู่อย่างหนึ่งคือ ชีวิตจะมีแต่ความ
สงบร่มเย็น เป็นผู้ปราศจากความเร่าร้อนทั้งปวง เกิดภพชาติใด
แม้บริวารรอบข้างก็พลอยได้เกิดความรู้สึกนี้
ก็อยู่เย็นเป็นสุข
เช่นเดียวกัน นี่เป็นบุญพิเศษที่ได้เอาน้ำหอมรดต้นโพธิ์ บูชา
พระบรมศาสดา จนมาถึงสมัยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรานี้
ท่านได้บังเกิดในเรือนมีสกุล บุญเก่าก็หนุนส่งอย่างเต็มที่ เมื่อมี
โอกาสได้ฟังธรรม ก็เกิดความเลื่อมใสจึงสละความสบายทาง
โลกแล้วออกบวช ครั้นเมื่อเริ่มบำเพ็ญเพียรได้ไม่นานนัก ก็
บรรลุพระอรหัตตผล ด้วยบุญกรรมที่บำเพ็ญไว้ในกาลก่อน
ท่านจึงปรากฏนามว่า คันโธทกทายกเถระ
วันหนึ่ง ท่านระลึกถึงบุพกรรมของตนก็เกิดปีติโสมนัส
เปล่งอุทานว่า “ในภพอดีต บุญที่เราทำ ส่งผลให้เรารื่นรมย์อยู่
ในเทวโลก ภพของเราสูงถึง ๗ ชั้น น่าหวาดเสียว มีนางเทพกัญญา
๑ แสนแวดล้อมเราอยู่เสมอ ความเจ็บไข้ได้ป่วยไม่มีแก่เรา
ความเศร้าโศกไม่มีแก่เรา เราไม่เห็นความเดือดร้อนเลย นี้เป็น
ผลแห่งการสร้างบุญนั้น ในกัปที่ ๒,๔๐๐ เราได้เป็นพระเจ้า
จักรพรรดิ พระนามว่า สังวสิตะ ผู้ประเสริฐ สมบูรณ์ด้วย
สมบัติจักรพรรดิ คือแก้ว ๗ ประการ มีพละมาก ในภพชาติสุดท้าย