ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเรll
อานิสงส์ถวายวัดเวฬุวัน
๑๒๙
มหาชนเห็นปาฏิหาริย์ของพระเถระจึงคิดว่า โอ ธรรมดา
พระพุทธเจ้าทั้งหลายมีอานุภาพมาก แม้ท่านอุรุเวลกัสสปะที่
เราเคารพนับถือ สำคัญตนว่าเป็นพระอรหันต์ ก็ถูกพระตถาคต
ทําลายชายคือทิฏฐิมานะแล้ว จึงพากันเลื่อมใสในพระพุทธองค์
จากนั้นก็ตั้งใจฟังอนุปุพพิกถา ซึ่งว่าด้วยเรื่อง ทาน ศีล สวรรค์
โทษของกาม อานิสงส์ในการออกบวช และได้ทรงแสดงอริยสัจสี่
เมื่อจบพระธรรมเทศนาพระเจ้าพิมพิสารพร้อมด้วยข้าราชบริพาร
๑๑ นหุต ได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน อีก ๑ นหุต เข้าถึง
ไตรสรณคมน์ ได้ประกาศตนเป็นอุบาสก
เมื่อพระราชาทรงถึงสรณะแล้ว ได้ทูลนิมนต์พระผู้มี
พระภาคเจ้าพร้อมด้วยภิกษุสงฆ์ เพื่อเสวยภัตตาหารในวันรุ่งขึ้น
วันต่อมาพระบรมศาสดาพร้อมด้วยภิกษุพันรูป เสด็จเข้าไป
เสวยภัตตาหารเช้าในพระราชวัง พระเจ้าพิมพิสารกราบทูลว่า
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ไม่อาจจะอยู่เว้นพระไตร
รัตน์ได้ ข้าพระองค์จะมาเฝ้าเพื่อสนทนาธรรมในเวลาบ้าง
ไม่ใช่ในเวลาบ้าง ชื่อว่าอุทยานลัฏฐิวันก็อยู่ไกลเกินไป
ส่วนอุทยานชื่อเวฬุวันของข้าพระองค์นี้ เหมาะสำหรับ
ผู้ต้องการวิเวก ไม่ไกลนักไม่ใกล้นัก พรั่งพร้อมด้วยทางคมนาคม
ไร้ผู้คนเบียดเสียด สงบสุข พร้อมด้วยร่มเงาและน้ำ ประดับพื้น