อานิสงส์การถวายและบำเพ็ญผลต่อสังคม : หน้า 215/585

อานิสงส์ถวายน้ำอ้อย ๒๑๔ เวลาในชีวิตของมนุษย์นั้นมีอยู่จำกัด เมื่อหมดแล้ว ก็หมดเลย ไม่มีการต่อเวลา ชีวิตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน เราไม่รู้ว่า เวลาจะหมดลงเมื่อไร ยังมีสิ่งต่างๆ อีกมากมายที่เราคิดอยาก จะทำ แต่ยังไม่ได้ทำ แต่มีสิ่งหนึ่งที่เราจำเป็นจะต้องรีบทำ นั่นคือ การบำเพ็ญประโยชน์ตนและผู้อื่นให้ถึงพร้อม เหมือนดังที่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเคยตรัสเตือนพระภิกษุสงฆ์ว่า “ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย เราขอเตือนเธอทั้งหลาย สังขารทั้งหลาย เป็น ของไม่เที่ยง เธอทั้งหลายจงยังประโยชน์ตนและผู้อื่นให้ถึงพร้อม ด้วยความไม่ประมาทเถิด” ประโยชน์ตนนั้นมีอยู่ ๓ ระดับด้วยกัน คือประโยชน์ ในปัจจุบัน ได้แก่การบำเพ็ญทาน ศีล ภาวนาให้ถึงพร้อม ประโยชน์ในสัมปรายภพในสุคติภูมิ คือเมื่อละจากโลกนี้ไปแล้ว ให้ได้ไปบังเกิดในสุคติโลกสวรรค์ และเมื่อถึงเวลาก็ลงมาเกิด เพื่อสร้างบารมีกันต่อในเมืองมนุษย์ ส่วนประโยชน์อย่างยิ่งนั้น คือการได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ฉะนั้นเมื่อบำเพ็ญประโยชน์ตน ได้ดีแล้ว ต้องบำเพ็ญประโยชน์ผู้อื่นด้วย ด้วยการชักชวนกันให้ มาทําความดี ทั้งให้ทาน รักษาศีลและเจริญภาวนา เหมือนกับ ในสมัยพุทธกาล ที่คนเฝ้าไร่อ้อยได้บำเพ็ญประโยชน์ตนด้วย การสร้างเสนาสนะถวายพระอรหันต์ เมื่อละจากโลกไปแล้ว ก็ไปเกิดเป็นเทวดา แล้วยังได้บำเพ็ญประโยชน์ต่อผู้อื่นด้วย