ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
อานิสงส์ถวายน้ำอ้อย
๒๑๓
โลกใบนี้เป็นอาณาจักรแห่งความรู้ ที่คอยให้มนุษย์มา
ศึกษาค้นคว้า ใครจะศึกษาวิชาใด
มากน้อยขนาดไหนก็ได้
เพราะขึ้นชื่อว่าการศึกษา ย่อมเป็นสิ่งที่มีคุณค่าต่อชีวิตเสมอ
เพียงแต่ว่าจะมีสักกี่คนที่รู้ว่า
สุดยอดของวิชาความรู้มีเพียง
หนึ่งเดียวเท่านั้น นั่นคือวิชาความจริงของชีวิต เป็นวิชาที่หากใคร
ยังไม่ได้มาศึกษา ต้องถือว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมานั้น ว่างเปล่าจาก
ประโยชน์ ทั้งประโยชน์ในปัจจุบันและประโยชน์ในสัมปรายภพ
เป็นชีวิตที่น่าเสียดายที่สุด วิชาความจริงของชีวิต คือการ
ประพฤติธรรม ฝึกใจให้บริสุทธิ์หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงพระธรรมกาย
ภายใน อันจะนำมาซึ่งปัญญาที่สว่างไสว และใจที่เปี่ยมด้วยพลัง
เปี่ยมด้วยความสุข วิชาของชีวิตเป็นวิชาที่เราต้องใส่ใจ
ขวนขวายเรียนรู้ให้ได้เป็นอันดับแรก เพราะวิชานี้ คือวิชาเพื่อ
การดับทุกข์นั่นเอง หากมีวิชานี้ติดตัวไป ย่อมปลอดภัยทั้งภัยใน
ปัจจุบันและภัยในสังสารวัฏอย่างแน่นอน
มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน ขุททกนิกาย เถรคาถา ว่า
“อโมฆ ทิวส์ กยิรา อปเปน พหุเกน วา
ย ย์ วิวหเต รตฺติ
ตทูนนฺตสฺส ชีวิตฯ
ควรทำวันและคืนไม่ให้เปล่าประโยชน์จะน้อยหรือมาก
ก็ตาม เพราะวันคืนผ่านบุคคลใดไปแล้ว ชีวิตของบุคคลนั้น
ย่อมพร่องจากประโยชน์นั้น”