อานิสงส์ถวายข้าวตัง : หน้า 156/585

ธรรมะเพื่อประชาชll อานิสงส์ถวายข้าวตัง ๑๕๕ เมื่อพระเถระก๋ารอย่างนี้แล้ว ในเวลาเช้าจึงถือบาตร และจีวร เดินมุ่งหน้าไปยังสถานที่อยู่ของหญิงผู้ยากไร้นั้น ครั้งนั้น ท้าวสักกะผู้เป็นราชาแห่งดาวดึงส์พิภพทรงทราบถึงการออก จากนิโรธสมาบัติของพระเถระ ท่านปรารถนาจะได้บุญ จึง แปลงร่างเป็นคนธรรมดา น้อมอาหารทิพย์มากมายถวายแด่ พระเถระ แต่พระเถระรู้ถึงการกระทำของท้าวสักกะ จึงกล่าว ห้ามว่า “มหาบพิตร พระองค์เองก็เป็นผู้ที่มีบุญมากอยู่แล้ว อย่าตัดรอนบุญของคนอื่นเลย” แล้วท่านก็ไม่รับบาตรท้าวสักกะ แต่ไปปรากฏกายอยู่ตรงหน้าหญิงนั้นทันที เมื่อหญิงผู้ตกยากมองเห็นพระเถระยืนถือบาตรอยู่ตรง หน้า เธอมองดูสภาพของตัวเองก็ไม่เห็นสิ่งของอันประณีตที่จะ น้อมถวายพระเถระได้ จึงคิดว่า พระเถระอุตส่าห์มาเป็นเนื้อ นาบุญให้เราถึงที่นี่ แต่เราก็ไม่มีของกินหรือของเคี้ยวที่ประณีต เหมาะสมกับพระเถระ แม้ตัวของเราเองก็มีเพียงน้ำข้าวและ ข้าวตังอันจืดชืดไม่มีรสชาติ ภาชนะที่ใส่อาหารก็สกปรก ไม่สมควรแก่ท่าน เราไม่สามารถจะเอาของที่ไม่สมควรถวายแด่ พระเถระได้แน่ๆ จึงกล่าวกับพระเถระว่า “นิมนต์พระคุณเจ้าไป โปรดสัตว์ข้างหน้าเถิด” แม้พระมหากัสสปเถระได้ยินเธอพูดเช่นนั้น ท่านก็ไม่