อานิสงส์การถวายศาลาและการสร้างบุญ : หน้า 306/585

ธรรมะเพื่อประชาช อานิสงส์ถวายศาลา จาตุรมุข ๓๐๕ พระภาคเจ้าว่า “พระเจ้าข้า ทิพยสมบัติมากมาย ดังเช่นวิมานทอง ที่แวววาวไปด้วยรัตนะ ๗ ประการ และนางอัปสรผู้มีหน้าตา อิ่มเอิบงดงาม สามารถจะบังเกิดขึ้นรอคอยผู้ทำบุญทำความดี ซึ่งยังมีชีวิตอยู่ในมนุษยโลกนี้หรือพระเจ้าข้า” พระพุทธองค์จึง ตรัสว่า “โมคคัลลานะ ทิพยสมบัติที่เกิดขึ้นเพื่อนายนันทิยะ ในเทวโลก เธอได้เห็นแล้วมิใช่หรือ” “เห็นแล้ว พระเจ้าข้า” พระพุทธองค์ทรงอธิบายให้พระโมคคัลลานะฟังว่า “โมคคัลลานะ เหมือนอย่างที่ใครๆ เห็นญาติผู้เป็นที่รักของตนเอง ซึ่งจากไปเสียนาน กลับมาจากต่างถิ่นด้วยความสวัสดี ย่อมปีติ ใจว่า ญาติของเรามาแล้วๆ กุลีกุจอต้อนรับกันเป็นการใหญ่ ฉันใด เหล่าเทวดาทั้งหลายก็เช่นกัน ต่างเตรียมเครื่องบรรณาการ และเครื่องสักการะที่เป็นทิพย์คอยต้อนรับชายหญิง ผู้สั่งสมบุญ มาอย่างดีแล้วในโลกมนุษย์ ผู้ละไปแล้วสู่ปรโลก ฉันนั้น” เพราะฉะนั้น บุญจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ แม้จะอยู่ในโลกนี้ หรือละโลกไปแล้ว บุญก็ยังคอยตามส่งผลให้เราเสมอ เป็น เพื่อนแท้ในการเดินทางข้ามภพข้ามชาติ บุญจะเป็นบ่อเกิดแห่ง ความสุขความสําเร็จทั้งมวล อุปสรรคต่างๆ นานาที่บังเกิดขึ้น ก็จะมลายหายสูญไป ด้วยกระแสธารแห่งบุญที่เราได้สร้างไว้ อย่างดีแล้ว ฉะนั้นให้เราหมั่นสั่งสมบุญกันเยอะๆ เราจะอยู่ใน โลกนี้อีกไม่กี่ปีก็จะต้องละจากโลกนี้ไป อย่าปล่อยให้โอกาสดีๆ