อานิสงส์จากการให้ข้าวสุนัขกิน : หน้า 531/585

ธรร อานิสงส์ให้ข้าวสุนัขกิน ๕๓๐ *ในสมัยพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า กัสสปะ ทรง อุบัติขึ้นในโลก ชาวบ้านชนบทคนหนึ่ง มีอาชีพค้าขายผงมโนศิลา คือผงกำมะถันสีแดงตามหมู่บ้านต่างๆ วันหนึ่งพ่อค้าได้ออกไป ขายผงมโนศิลาที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งตั้งแต่เช้า ขณะที่กำลังเดิน ขายของ ด้วยความหิวเพราะยังไม่ได้กินอาหารเช้า ขณะนั้นเอง หญิงสาวคนหนึ่งเรียกเขาเข้าไปเพื่อจะซื้อของ พ่อค้าจึงถือ โอกาสขอข้าวกับหญิงสาวนั้น นางได้เตรียมข้าวสาลีกับแกงเนื้อ และนํ้ามันเนยหอมให้เขา ในขณะเดียวกัน สุนัขหิวโซตัวหนึ่ง เดินตรงเข้ามาหาพ่อค้า ด้วยความกรุณา เขาได้แบ่งข้าวก้อนใหญ่ คลุกแกงและน้ำมันให้กับสุนัขนั้น เมื่อสุนัขกินข้าวแล้วแสดง อาการดีใจ ยืนกระดิกหางอยู่ตรงหน้าเขา พ่อค้าเห็นสุนัขแสดงอาการดีใจ ตนเองก็รู้สึกเบิกบานใจ จึงตั้งความปรารถนาว่า “เกิดภพใดชาติใด ด้วยบุญนี้ ขอให้ ข้าพเจ้าจึงได้ข้าวสาลีอันสะอาดอย่างดี คลุกด้วยเนื้อมีรสอร่อย และน้ำมันเนย อีกทั้งขอจงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าได้บรรลุ มรรคผลนิพพานด้วยเทอญ” ด้วยบุญนั้น เมื่อพ่อค้าละโลกก็ได้ ไปบังเกิดในเทวโลก เสวยทิพยสมบัติอันยิ่งใหญ่สิ้นพุทธันดรหนึ่ง ครั้นจุติจากอัตภาพนั้นแล้ว ได้มาเกิดในมนุษยโลกอีก ๕๐๐ ชาติ *หนังสือรสวารินี ๒/๖๘