ข้อความต้นฉบับในหน้า
sumal
อานิสงส์ถวายศาลา จาตุรมุข
๓๐๖
หลุดลอยไป แล้วต้องมานั่งเสียใจในภายหลัง
เหมือนอย่างพระบรมโพธิสัตว์ของเรา ก่อนที่จะตรัสรู้
เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านได้ผจญพญามารเพียงลำพัง
แม้เทวดาทั้งหลายก็หนีไปสุดขอบจักรวาล ในยามนั้นไม่มีใครช่วย
มีแต่บุญบารมีที่สั่งสมไว้อย่างเดียวที่เกื้อหนุนพระองค์อยู่เบื้องหลัง
พระองค์ไม่ได้สะทกสะท้านหวั่นไหว หรือตกอกตกใจอะไรเลย
ท่านเพียงแต่ทำใจหยุดอยู่ภายในกลางตัว นึกอาราธนาเอาบุญ
บารมี ๓๐ ทัศ ที่สั่งสมไว้อย่างเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ แล้วมาเป็น
อาวุธต่อสู้กับพญามาร จนสามารถเอาชนะได้
เราทั้งหลายก็เช่นเดียวกัน ต้องหมั่นบำเพ็ญบุญกุศล
อย่าให้ขาด ดำเนินตามรอยบาทของพระองค์ เพราะบุญกุศล
ที่เราสั่งสมดีแล้วนี้ จะคอยส่งผลทั้งในภพนี้และภพหน้า ในภพนี้
เมื่อบุญส่งผลทําให้เรามีโภคทรัพย์สมบัติเกิดขึ้นอย่างง่ายดาย
เอาชนะอุปสรรคต่างๆ ที่เกิดขึ้น สุขภาพร่างกายจะแข็งแรง
มีอายุยืนยาว มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด จะเดินทางไปแห่งหน
ตาบลใดก็ตาม จะได้รับการต้อนรับอย่างดี เป็นที่รักของมนุษย์
และเทวดาทั้งหลาย เหล่าเทวดาจะคอยปกปักรักษาคุ้มครอง
อยู่ตลอดเวลา