อานิสงส์ถวายวัดเวฬุวัน : หน้า 129/585

suall อานิสงส์ถวายวัดเวฬุวัน ๑๒๘ พระเจ้าพิมพิสารและชาวเมือง เมื่อไปถึงเหล่าพราหมณ์และ คฤหบดีก็คิดปริวิตกไปว่า พระมหาสมณะทรงประพฤติพรหมจรรย์ ในท่านอุรุเวลกัสสปะ หรือท่านอุรุเวลกัสสปะเป็นสาวกของ พระสมณโคดมกันแน่ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบความปริวิตกของชาวเมือง จึงได้ตรัสถามว่า “ดูก่อนกัสสปะ ท่านอยู่อุรุเวลประเทศสั่งสอน ศิษย์ชฏิลมานาน เห็นเหตุอะไรหรือจึงละการบูชาไฟ เราถาม ความนี้กะท่าน ไฉนท่านจึงละการบูชาไฟ” พระเถระกราบทูลว่า “ยัญทั้งหลาย สรรเสริญรูป เสียง กลิ่น รส กาม และสตรี ข้าพระองค์รู้ว่า นั่นเป็นมลทินในอุปธิทั้งหลาย เพราะฉะนั้น ข้าพระองค์จึงไม่ยินดีในยัญในการบูชาไฟ” ว่าแล้วก็ซบศีรษะลง แทบเบื้องยุคลบาทของพระตถาคต เพื่อประกาศความที่ตนเป็น สาวก และกราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระผู้มีพระ ภาคเจ้าทรงเป็นศาสดาของข้าพระองค์ ข้าพระองค์เป็นสาวก” แล้วก็เหาะขึ้นสู่อากาศ ๗ ครั้ง สูงประมาณชั่วหนึ่งลำตาล ชั่วสองคําตาล จนถึงชั่วเจ็ด าตาล ทําความอัศจรรย์ใจให้ บังเกิดขึ้นกับมหาชนเป็นอย่างยิ่ง เมื่อทำปาฏิหาริย์อย่างนั้นแล้ว ก็ลงจากอากาศ เข้าไปถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วย ความนอบน้อม