ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
อานิสงส์ สมาทานศีล ๕
๔๗๗
เพราะคุณความดีเปรียบเสมือนนาวาธรรมย่อมนำเขาไปสู่สุคติ
อย่างแน่นอน ดังเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต
*สมัยหนึ่ง ผู้คนเป็นจำนวนมากต่างค้าขายทางทะเล
โดยใช้เรือลำใหญ่ ครั้งหนึ่ง ขณะที่เรือออกทะเลไปได้ ๗ วัน
เกิดพายุใหญ่ซัดคลื่นใส่เรือ ทำให้เรืออับปาง ทุกคนในเรือ
ต่างพากันนึกถึงเทวดาของตน ได้แต่ร้องไห้คร่าครวญอ้อนวอน
ต่างๆ นานา ขณะนั้นนั่นเอง บุรุษคนหนึ่งคิดได้ว่า เรามาประสบ
ภัยร้ายแรงเช่นนี้ไม่มีสิ่งใดช่วยเราได้แน่ นอกจากความดีที่ทํามา
เขาจึงรีบนึกถึงความดี อีกทั้งนึกถึงสรณะและศีลอันบริสุทธิ์ที่
ตนรักษามา ไม่หวาดกลัวต่อพญามัจจุราชอีกต่อไป ด้วยรู้ว่า
ความดีของตนเท่านั้น ที่จะเป็นที่พึ่งแก่ตนและจะพาไปสู่สุคติได้
จึงนั่งขัดสมาธิประดุจพระฤๅษี
มหาชนเห็นอาการของบุรุษนั้นต่างถามว่า “ทำไมไม่กลัว”
ท่านตอบว่า “ท่านผู้เจริญทั้งหลาย เราไม่กลัวภัยนี้ เพราะใน
วันที่ขึ้นเรือ เราได้ถวายทานแด่หมู่ภิกษุสงฆ์ อีกทั้งได้รับสรณะ
และศีล เราจึงไม่กลัวตาย” มหาชนจึงถามว่า “ข้าแต่นาย ก็
สรณะและศีลสมควรแก่พวกข้าพเจ้าหรือไม่” ท่านตอบว่า
*มก. เล่ม ๒๔ หน้า ๑๕๑