ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
อานิสงส์ รักษาศีล ครึ่งวัน
៤៩៥
ใต้ต้นไทรใหญ่ต้นหนึ่ง หัวหน้าฤาษีคิดในใจว่า ต้นไทรใหญ่ต้นนี้
เห็นทีจะมีเทวดาผู้มีศักดิ์ใหญ่สิงสถิตอยู่อย่างแน่นอน พวกเรา
จะดีใจเป็นอย่างยิ่งทีเดียว ถ้าหากเทวดาหาน้ำเย็นๆ มาให้หมู่
ฤๅษีได้ดื่มแก้กระหาย พอท่านฤาษีคิดเสร็จ ความอัศจรรย์
ก็บังเกิดขึ้น เทวดาได้บันดาลให้มีนํ้าดื่ม ท่านฤาษีคิดอยากได้อะไร
ก็ได้ตามความปรารถนา
หัวหน้าฤๅษีคิดว่า เราปรารถนาอะไร สิ่งนั้นก็สําเร็จแก่
เราแล้ว เทวดาตนนี้เป็นผู้มีฤทธานุภาพจริงๆ หนอ ขณะนี้เรา
อยากเจอเทวดาตนนี้ ถ้าเทวดามีจริงก็ขอให้ปรากฏกายออกมา
ให้พวกเราได้เห็นด้วยเถอะ ทันใดนั้น เทวดาก็ปรากฏกายอยู่
ข้างต้นไทรใหญ่ทันที มีรัศมีกายที่สว่างไสวมาก เหล่าฤๅษีทั้งหลาย
ถามเทวดานั้นว่า “ท่านเทวดา ท่านได้ทำบุญกุศลอะไรไว้
ทําไมถึงมาเป็นรุกขเทวดา ที่มีรัศมีกายสว่างไสวท่ามกลาง
ทะเลทรายอย่างนี้เล่า” เทวดาเกิดความละอายในกุศลกรรม
ที่ได้ทำเอาไว้ เพราะเป็นความดีที่เล็กน้อย จึงไม่กล้าบอก แต่
เมื่อถูกซักถามหนักเข้า จึงเล่าให้ฟังว่า
ในสมัยพุทธกาล ท่านเกิดเป็นคนยากจน ต้องหาเช้ากินค่า
ได้ไปขอรับจ้างทํางานในบ้านของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ท่า
หน้าที่หาปืน ท่านจะออกไปเก็บฟืนตั้งแต่เช้ามืด แล้วกลับมา