ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bsual
อานิสงส์ถวาย มหาวิหารทาน
เพื่อนๆ ครั้นฟังเช่นนั้นก็เห็นด้วย จึงร่วมกันบริจาค
ทรัพย์สร้างมหาวิหารให้ใหญ่กว่าของใครๆ ไว้ในบริเวณวัดนั้น
หัวหน้าช่างหูกได้บริจาคทรัพย์หนึ่งพันกหาปณะ คนที่เหลือก็
บริจาคกันคนละ ๕๐๐ กหาปณะ พวกผู้หญิงบริจาคคนละ ๒๕๐
กหาปณะ แล้วเริ่มทําการก่อสร้าง หวังไว้ว่ามหาวิหารนี้จะเป็น
ที่สร้างบารมีและเป็นที่ประทับของพระบรมศาสดา แต่เมื่อ
ทรัพย์ไม่เพียงพอในการก่อสร้าง หัวหน้าช่างหูกก็เทกระเป๋าทุ่ม
สุดตัวสุดหัวใจ อีกทั้งภรรยาและเพื่อนๆ ก็ได้ทุ่มเทเช่นนั้นตามด้วย
เพื่อให้การก่อสร้างสําเร็จทันใช้งาน เมื่อสร้างสําเร็จก็ได้ทําการ
ฉลองด้วยการถวายมหาทานแก่ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็น
ประมุขตลอด ๗ วัน แล้วจัดจีวรถวายพระทั้งสองหมื่นรูป
ฝ่ายภรรยาของหัวหน้าช่างหูก นอกจากจะทำบุญเหมือน
คนอื่นๆ แล้ว ยังตั้งใจจะถวายทานที่พิเศษกว่าใครๆ จึงถือเอา
ผอบดอกอังกาบกับผ้าสาฎกที่มีสีเหมือนดอกอังกาบน้อมเข้าไป
ถวายพระบรมศาสดา แล้วตั้งความปรารถนาว่า “ข้าแต่
พระองค์ผู้เจริญ ขอสรีระของหม่อมฉันจงมีสีดุจดอกอังกาบนี้
และขอให้หม่อมฉันจงมีนามว่าอโนชาด้วยเถิด” พระบรมศาสดา
ก็ทรงอนุโมทนา
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา หัวหน้าช่างหูกและเพื่อนๆ ก็เป็น
ผู้ที่คุ้นเคยกับพระผู้มีพระภาคเจ้า และหาโอกาสสั่งสมบุญเรื่อยมา