อานิสงส์การถวายภัตตาหาร : หน้า 367/585

อานิสงส์ถวายภัตตาหาร ๓๖๖ นั้น จึงทำให้ท่านปรากฏนามว่า อันนสังสาวกเถระ คือ ผู้ สมปรารถนาด้วยอำานาจแห่งบุญที่ตนทำไว้ในกาลก่อน ต่อมาภายหลัง ท่านระลึกถึงบุพกรรมของตน ได้เห็น ภาพแห่งการสร้างบารมีที่ผ่านมาจึงเกิดโสมนัส เมื่อจะประกาศ ปุพพจริตาปทาน คือเรื่องราวการสร้างบารมี ที่ตนเองได้สั่งสมไว้ ในกาลก่อน จึงเปล่งอุทานว่า “เราบรรลุพระอรหัตด้วย อานุภาพแห่งบุญ คือ การถวายภัตตาหารในกาลนั้น อานุภาพ บุญนี้ยิ่งใหญ่เหลือเกิน ได้ตามส่งผลให้เราหลายภพหลายชาติ คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา 5 เราทําให้แจ้งชัดแล้ว ค่าสอนของพระพุทธเจ้าเราได้ทําเสร็จแล้ว ผู้ใคร่ในบุญทั้งหลาย พึงทำบุญอย่าได้ประมาทในการสร้างบุญ คือ การถวายภัตตาหารเลย” นี่คือเรื่องราวการสร้างบารมีของพระอรหันตเถระผู้ทรง คุณวิเศษ ท่านได้ยืนยันในการสร้างบารมีว่า ใครทำบุญไว้ดีแล้ว ผลบุญที่บังเกิดขึ้นจะบันดาลให้สำเร็จสมปรารถนาในชีวิต ได้บรรลุจุดหมายปลายทางคือมรรคผลนิพพานอย่างแน่นอน และบุญจะคอยค้ำจุนให้เราได้พบเจอแต่สิ่งที่ดีงามตลอดชีวิต ดังนั้น พวกเราทุกคนไม่ควรมองข้ามมหากุศลจากการ ถวายสังฆทาน เพราะพระพุทธองค์ตรัสว่า “พระราชาเป็น