อานิสงส์การถวายวิหาร : หน้า 39/585

อานิสงส์ถวายวิหาร ៣៨ เพื่อเพ่งฌาน และเพื่อเจริญวิปัสสนา พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ทรงสรรเสริญว่าเป็นทานอันเลิศ เพราะเหตุนั้นแล คนผู้เป็น บัณฑิต เมื่อเล็งเห็นประโยชน์ตน จึงสร้างวิหารอันรื่นรมย์ ให้ภิกษุสงฆ์ผู้เป็นพหูสูตอยู่ในวิหารนั้น จึงถวายข้าว น้ำ ผ้า และเสนาสนะ แก่ท่านเหล่านั้น ด้วยใจอันผ่องใสในท่าน ผู้ปฏิบัติตรงเถิด” ผู้ให้ที่อยู่อาศัยแก่ภิกษุสงฆ์เพื่อใช้เป็นที่ประพฤติปฏิบัติ ธรรม ได้ชื่อว่าให้ทุกสิ่งทุกอย่าง คือ ตั้งแต่ให้อายุ วรรณะ สุขะ และ เรื่อยไปจนถึงการบรรลุมรรคผลนิพพาน เพราะเมื่อ พระสงฆ์ได้มีสถานที่ในการปฏิบัติธรรมอย่างสะดวกสบาย แล้ว ตั้งหน้าตั้งตาฝึกฝนอบรมตนเอง มีผลการปฏิบัติที่ก้าวหน้ามาก เพียงใด ก็จะนําความรู้ที่เกิดจากการศึกษาธรรมะ ทั้งทางด้าน ปริยัติ ปฏิบัติ จนถึงขั้นปฏิเวธไปเผยแผ่แก่ชาวโลกต่อไป สันติสุข อันไพบูลย์ก็จะแผ่ขยายออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ผลแห่งการให้ ของเราผู้มีส่วนสนับสนุนพระพุทธศาสนา ก็จะเป็นปฏิพรย้อน กลับมาสู่ตัวของเราเอง ให้ได้รับอานิสงส์แห่งบุญเช่นนั้นด้วย ทุกประการ เบื้องต้นคือจะได้รับความสุขใจ ซึ่งต้นทางแห่งความสุข ต้องเริ่มจากการให้ แล้วให้อะไรจะประเสริฐเลิศเท่ากับให้ หนทางแห่งความสุขที่แท้จริงแก่ชาวโลกนั้นเป็นไม่มี การให้