ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
อานิสงส์ถวาย มหาวิหารทาน
๒๕
ธรรมดาของชีวิตที่มีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และการดับไป
ในที่สุด ชีวิตหลังความตายเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวสำหรับผู้ที่ยัง
ไม่ได้สั่งสมบุญไว้ แต่สำหรับผู้เป็นบัณฑิตที่ได้สั่งสมบุญมาด้วย
แล้วนั้น จะเห็นว่า การเกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมดา
เป็นเพียงการเปลี่ยนภพเปลี่ยนที่อยู่ใหม่เท่านั้นเอง ไม่ใช่เรื่องที่
เลวร้ายอย่างที่คนส่วนใหญ่มักจะทุกข์อกทุกข์ใจกัน แม้เมื่อ
หมู่ญาติอันเป็นที่รักได้จากไป ส่วนหลักประกันที่มั่นคงในการ
เดินทางไปสู่สัมปรายภพนั้น ก็คือการปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึง
พระรัตนตรัยภายในตัว ได้เข้าถึงที่พึ่งที่ระลึกภายใน เพราะ
พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ให้ความอบอุ่นใจและความปลอดภัยในชีวิต
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน อาทิตตสูตร ว่า
“นี่หเรเถว ทาเนน ทินน่ โหติ สุนิพฺภ
ทินฺนํ สุขผล โหติ
นาทินนํ โหติ ติ ตถา
บุคคลควรนำสมบัติออกด้วยการให้ทาน เพราะสิ่งที่ให้
แล้ว ได้ชื่อว่านำออกดีแล้ว ทานวัตถุที่บุคคลให้แล้วนั้น
ย่อมมีสุขเป็นผล ส่วนที่ยังไม่ได้ให้ย่อมไม่เป็นเหมือนอย่างนั้น”
การให้ทานจัดเป็นบุญที่ทำได้อย่างง่ายๆ ยิ่งทำในขณะ
ที่ใจหยุดนิ่งอยู่ ณ ศูนย์กลางกาย จะยิ่งทำให้ได้รับอานิสงส์ใหญ่
ไม่มีวิบัติเข้ามาเจือปนเป็น จะทำให้สร้างบารมีได้อย่างเต็มที่ไป