ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเรll
อานิสงส์ถวายสังฆาราม
๒๓
*เรื่องมีอยู่ว่า ในแสนกัป นับแต่ภัทรกัปนี้ พระบรม
ศาสดาทรงพระนามว่า ปทุมุตตระ ได้อุบัติขึ้นในโลก ทุกครั้งที่
ทรงยกพระบาทเพื่อจะเหยียบลงบนแผ่นดิน
ดอกใหญ่ก็ชาแรกแผ่นดินขึ้นมา กลีบดอกบัว วัดได้ ๙๐ ศอก เกสร
ดอกบัวหลวง
๓๐ ศอก ฝัก ๑๒ ศอก มีละอองเกสรประมาณ ๙ หม้อ ส่วน
พระบรมศาสดา ทรงมีความสูง ๕๔ ศอก ระหว่างพระพาหา
ทั้งสองวัดได้ ๑๘ ศอก พระนลาต ๕ ศอก พระหัตถ์และพระบาท
ยาว ๑๑ ศอก เมื่อพระองค์ทรงเหยียบดอกบัว ละอองเกสรที่มี
ประมาณ ๙ หม้อ ก็พุ่งขึ้น กลิ่นหอมกระจายไปทั่วทุกสารทิศ
จึงทำให้พระองค์มีพระนามเช่นนั้น
พระพุทธองค์ทรงมีพระเชฏฐภาดา คือน้องชายร่วมบิดา
ชื่อสุมนกุมาร แม้สุมนกุมารไม่ได้เสด็จออกผนวชตามพระเจ้าพี่
แต่ก็มีความเคารพศรัทธาเลื่อมใสในบวรพระพุทธศาสนา เมื่อ
ว่างเว้นจากพระราชกรณียกิจก็หาโอกาสไปฟังธรรมจาก
พระบรมศาสดาเป็นประจำมิได้ขาด ทุกครั้งที่เสด็จไปเฝ้า
พระเจ้าพี่นั้น สุมนกุมารสังเกตเห็นว่า พระเถระชื่อสุมนะเป็นที่
โปรดปรานของพระผู้มีพระภาคเจ้ามากเป็นพิเศษ เวลาจะเสด็จ
*มก. เล่ม ๑๓ หน้า ๑๙๔