อานิสงส์การถวายอ้อยแด่พระเถระ : หน้า 217/585

อานิสงส์ถวายน้ำอ้อย ๒๑๖ ด้วยหญ้า ถวายพระเถระองค์ที่สอง หลังที่สามทำด้วยไม้สอง สามท่อน ที่มีอยู่ในกระท่อมของตน และเอากิ่งไม้มาทำเป็นเสา คลุมด้วยจีวร ทำเป็นกลดถวายแด่พระเถระองค์ที่สาม เช้าตรู่วันใหม่ ก็ลุกขึ้นหุงข้าว เสร็จแล้วได้ถวายไม้สีฟัน และนํ้าล้างหน้า แด่พระเถระทั้งสามด้วยความนอบน้อม จากนั้น ก็ถวายภัตตาหารกับน้ำอ้อย เมื่อพระเถระฉันเสร็จแล้ว ได้หา การอนุโมทนา ก่อนจะจากไป เขาได้ถวายอ้อยอีกองค์ละลำ แล้วเดินไปส่งพระเถระทั้งสามได้ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงกลับบ้าน ด้วยจิตที่มีแต่ความปีติโสมนัสมาก เพราะนึกถึงบุญที่ตนได้ อุปัฏฐากพระเถระทั้ง ๓ รูป ที่มาเป็นเนื้อนาบุญ ฝ่ายพราหมณ์เจ้าของไร่เดินสวนทางกับพระเถระทั้ง สามพอดี เมื่อเห็นพระเถระถืออ้อยองค์ละลำ จึงถามว่า “ท่าน ได้อ้อยมาจากไหน” เมื่อพระเถระตอบว่า “คนเฝ้าอ้อยถวาย พวกอาตมา” พราหมณ์มิจฉาทิฏฐิฟังแล้วจึงโกรธมาก รีบเดิน ไปไต่ถามคนเฝ้าอ้อยว่าได้ถวายล่าอ้อยพระไปจริงหรือเปล่า เมื่อคนเฝ้าอ้อยยอมรับ ด้วยความโมโห จึงใช้ท่อนไม้ฟาด ศีรษะของคนเฝ้าไร่อ้อยอย่างแรง ทำให้เขาเสียชีวิตทันที ด้วย ความที่คนเฝ้าไร่อ้อยกำลังปีติอยู่ในบุญ เมื่อตายแล้วจึงได้ไป บังเกิดในสุธัมมาเทวสภา มีช้างพลายทิพย์ตัวใหญ่ ขาวปลอด เป็นยานพาหนะ