การเจริญสมาธิภาวนาและอานิสงส์จากการถวายอาหารบิณฑบาต : หน้า 353/585

ธรร อานิสงส์ถวายอาหารบิณฑบาต ๓๕๒ การเจริญสมาธิภาวนาเป็นภารกิจหลักของตัวเรา และ มนุษย์ทุกๆ คนในโลก ที่จะต้องฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ถ้าเราหยุด ใจได้สนิท หยุดในหยุดลงตรงกลางของกลางธรรมภายในไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าไปถึงที่สุดของกลางคือ พระธรรมกายที่ละเอียดที่สุด ก็จะยิ่งเพิ่มพูนความบริสุทธิ์บริบูรณ์ขึ้นทุกๆ วัน การทำอย่างนี้ เป็นวัตถุประสงค์หลักของเรานักสร้างบารมีทั้งหลาย ที่เกิดมา สร้างบารมี ในใจของเราจะต้องมีความมุ่งมั่น ที่จะทำตนให้ เข้าไปถึงกายธรรมภายใน ดังนั้นให้ขยันหมั่นเพียรในการ ประพฤติปฏิบัติธรรม เพื่อเป็นการสั่งสมบุญบารมีของเรา ให้ ตั้งใจปฏิบัติธรรมกันให้ดี ความว่า มีวาระแห่งพระภาษิตที่ตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย เถรีคาถา “ดูก่อนนันทา เธอจงเห็นร่างกายอันกระดูก ๓๐๐ ท่อน ยกขึ้นแล้ว อันกระสับกระส่าย ไม่สะอาดเปื่อยเน่า จงอบรม จิตให้ตั้งมั่น มีอารมณ์เดียว ด้วยอสุภภาวนา อนึ่ง เธอจง อบรมจิตให้หานิมิตมิได้ ละเสียซึ่งอนุสัยคือมานะ เพราะการ ละมานะได้นั้น เธอจักเป็นผู้สงบเที่ยวไป” พระคาถานี้พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสกับสาวิกาท่านหนึ่ง ให้รู้แจ้งเห็นจริงถึงความไม่จีรังยั่งยืนของสังขารร่างกาย เพื่อที่