ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
อานิสงส์รักษาอุโบสถศีล ครึ่งวัน
๕๒๓
สมาทานอุโบสถแล้วก็เข้าไปสู่บ้านของตนนอนนึกถึงศีลอยู่ พอ
ล่วงถึงปัจฉิมยามด้วยความอ่อนเพลียจากการทำงานหนักแถม
ทั้งวันยังไม่ได้ทานอาหารอีก ลมในท้องก็เกิดขึ้นกับพระโพธิสัตว์
แม้ทุกๆ คนจะช่วยกันประกอบยามารักษาอย่างไร พระโพธิสัตว์
ก็ไม่ยอมดื่มด้วยคิดว่า จะทำลายอุโบสถ เวทนาแรงกล้าก็
บังเกิดขึ้นกับท่าน
เวลารุ่งเช้า พระโพธิสัตว์ไม่สามารถควบคุมสติได้ คน
ทั้งหลายก็พากันหามท่านให้ไปนอนอยู่ที่โรงเก็บอาหาร ในขณะ
นั้นเอง พระเจ้าพาราณสีทรงเวียนประทักษิณรอบพระนคร
ด้วยบริวารใหญ่ เสด็จมาถึงที่ตรงนั้นพอดี เมื่อพระโพธิสัตว์เห็น
สมบัติของพระราชาแล้ว ก็เกิดอยากจะอยู่ในสิริราชสมบัติ
ช่วงเวลาเดียวกันนั้น ท่านไม่สามารถอดทนต่อทุกขเวทนาได้
จึงหมดลมหายใจเสียชีวิตไป ได้เข้าไปอยู่ในพระครรภ์ของ
พระมเหสีของพระเจ้าพาราณสีทันที
หลังจากพระโพธิสัตว์ประสูติ พระญาติทั้งหลายก็ได้
ขนานพระนามว่า อุทัยกุมาร เมื่อพระองค์เติบใหญ่ขึ้น ก็
สามารถระลึกถึงบุพกรรมหนหลังที่ตัวเองท่าไว้เมื่อชาติที่แล้ว
จึงได้เปล่งอุทานว่า “การที่เราได้บังเกิดเป็นพระเจ้าอุทัยกุมาร
ถึงความเป็นใหญ่ นี้เป็นผลแห่งกรรมมีประมาณน้อยของเรา”
พระกุมารมักเปล่งอุทานอย่างนี้อยู่เสมอ ทำให้บุคคลรอบข้าง