อานิสงส์การถวายทานแด่พระสงฆ์ : หน้า 79/585

ธรร อานิสงส์ถวายทานแด่พระสงฆ์ ៧៨ ไปให้เขาจริงๆ น่าโอกาสดีๆ ไปมอบให้เขา เพราะถ้าเราไม่บอกบุญ เขาจะพลาดโอกาสบุญพิเศษไป แล้วเวลาทำบุญก็อย่าไปกลัวหมด กลัวจน ให้เปลี่ยนจากความกลัวมาเป็นความกล้า กล้าที่จะ เอาชนะความตระหนี่ที่ฝังรากลึกอยู่ในใจออกไปให้หมด เมื่อ ความตระหนี่หลุดล่อนออกจากใจ สมบัติต่างๆ จะไหลเข้ามาหา เราอย่างเป็นอัศจรรย์ทันใช้สร้างบารมีในชาตินี้ โอกาสที่จะได้สั่งสมทานกุศลเป็นของเราแล้ว ภิกษุสงฆ์ ผู้เป็นเนื้อนาบุญ ก็มีพร้อมแล้วในปัจจุบันนี้ อย่าได้ประมาท วันเวลาไม่รอคอยใคร เหมือนสายน้ำไหลไปไม่ย้อนคืน ให้ ตักตวงบุญเอาไปให้มากๆ มากถึงขนาดที่ส่งผลให้เราไปถึงที่สุด แห่งธรรมกันเลยทีเดียว ไม่ใช่ว่าตายไปแล้วต้องรอให้ใคร มาอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้ เวลาเพื่อนเทวดาเข้ามาถาม หาก ตอบว่า “วิมานนี้ได้มา เพราะหมู่ญาติอุทิศส่วนบุญให้” อย่างนี้ มันน่าอายเขา เมื่อละโลกไปแล้วต้องพูดได้อย่างเต็มปากว่า “วิมานหลังนี้ ฉันสร้างมากับมือได้มาด้วยบุญที่เกิดจากการทำทาน รักษาศีลและเจริญภาวนาในสมัยที่อยู่บนโลกมนุษย์” ต้องพูดให้ ได้อย่างนี้ ถึงจะเป็นความภาคภูมิใจ เพราะไม่ต้องไปอาศัยบุญ จากคนอื่นดังนั้นให้วันเวลาผ่านไปอย่างมีคุณค่าและมีความหมาย อันดีงามด้วยการสร้างบารมีให้เต็มที่กันทุกๆ คน