ข้อความต้นฉบับในหน้า
อานิสงส์ถวาย ข น ม ส ด
៣៨២
ให้ได้บุญในวินาทีสุดท้ายของชีวิต ด้วยความกรุณา พระเถระ
จึงเดินเข้าไปใกล้ๆ นายโคบาล นายโคบาลมีจิตเลื่อมใสใน
พระศาสนาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอเห็นพระเถระเดินเข้ามาใกล้ก็
ดีใจ จึงจัดแจงน้อมนําขนมสดที่ตระเตรียมมาเพื่อตนเองเข้าไป
ถวายพระเถระ
ในช่วงเวลาเดียวกันนั้นเอง ฝูงโคที่นายโคบาลเลี้ยงนั้น
เดินออกนอกเส้นทาง เข้าไปยังไร่ถั่วของชาวบ้านแล้วก็เริ่มกัด
กินถั่ว นายโคบาลเหลือบไปเห็นพอดีคิดว่า เราควรที่จะไปไล่โค
ทั้งหลายก่อนหรือถวายทานก่อนดีหนอ เมื่อเกิดความคิดอย่างนี้
ด้วยความที่เป็นผู้ที่ปรารถนาจะได้บุญก็คิดได้ว่า พวกเจ้าของถั่ว
จะทำอะไรกับเราก็ช่างเถิด หากเราไปไล่โคก็คงต้องพลาดจาก
การสร้างบุญกับพระเถระ ส่วนเจ้าของไร่นั้น เราสามารถที่จะ
ชดใช้ค่าเสียหายได้ แต่โอกาสที่จะสร้างบุญมาถึงแล้ว ถ้าเรา
ไม่รีบทำก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเมื่อไร อย่ากระนั้นเลย เอาบุญก่อน
ดีกว่า
เมื่อคิดอย่างนี้แล้วก็ไม่รอช้า น้อมถวายขนมสดที่เป็น
อาหารของตนเองให้กับพระเถระ พระเถระก็น้อมรับเพื่อ
อนุเคราะห์นายโคบาลนั้น พอถวายขนมเสร็จแล้วเท่านั้น ก็รีบ
วิ่งไปอย่างรวดเร็ว เพื่อที่จะห้ามโคทั้งหลายไม่ให้กินพืชพันธุ์ในไร่