ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
อานิสงส์ถวายยารักษาโรค
๒๕๕
ให้เป็นลูกของทั้งสองตระกูล เมื่อท่านเติบโตขึ้นอยู่ครองเรือน
ทั้งสองตระกูล ท่านมีสมบัติมากมาย เพราะพ่อแม่ทั้งสอง
ตระกูลต่างเป็นมหาเศรษฐีประจำเมือง
เนื่องจากท่านเป็นผู้มีบุญมาก จึงได้ครอบครองสมบัติ
มากมาย เป็นเจ้าของโลกิยทรัพย์ ทั้งสมบัติของมนุษย์และ
สมบัติในสวรรค์ ก็เคยครอบครองมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน ท่านจึง
ปรารถนาโลกุตตรสมบัติซึ่งเป็นอริยทรัพย์อันประเสริฐ เมื่ออายุได้
๘๐ ปี ท่านออกบวชเป็นพระภิกษุ บวชได้เพียง ๗ วันเท่านั้น
ก็ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ ท่านเป็นพระภิกษุที่อายุยืนที่สุด
ในสมัยนั้น คือ ๑๖๐ ปี ตลอดชีวิตไม่เคยเจ็บป่วย ไม่ต้องให้ใคร
มาช่วยพยุง ท่านยังได้รับตำแหน่งเอตทัคคะทางด้าน ผู้มี
อาพาธน้อยอีกด้วย
ที่หลวงพ่อเล่ามาทั้งหมดนี้ ก็เพราะปรารถนาจะตอกย้ำว่า
พวกเราเองก็เกิดกันมาหลายภพหลายชาติแล้ว เกิดกันซ้ำแล้ว
ซ้ำเล่า เพราะตายแล้วไม่สูญอย่างที่หลายๆ คนคิดกัน ตราบใด
ที่ยังมีกิเลสอยู่ ก็ยังต้องเกิดกันอีก ดังนั้นการเวียนว่ายตายเกิด
ในสังสารวัฏนี้ ควรให้ดำเนินไปอย่างทรงคุณค่าที่สุด ยิ่งบุญ
บารมีมาก ความสุขความสำเร็จในชีวิตก็มีมาก โดยเฉพาะบุญ
ที่จะไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรมนั้นจะต้องสั่งสมกันไปอีกนับภพนับชาติ