ข้อความต้นฉบับในหน้า
อานิสงส์ถวายสังฆทาน
២៩៤
ต้องมีพระสงฆ์ผู้เป็นเนื้อนาบุญ เพราะบางชาติอาจไปเกิดในยุค
ที่ไม่มีพระพุทธเจ้าบังเกิดขึ้นเลยจึงยากที่จะพบเนื้อนาบุญ
เพราะฉะนั้นเมื่อปรารภเหตุอะไรแล้วก็ต้องรีบสั่งสมบุญ
*พระเถระเมื่อระลึกชาติย้อนไปในยุคเริ่มสร้างบารมี
ของท่าน ในสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่า ปทุมุตตระ
สมัยนั้นมนุษย์มีอายุขัยแสนปี ท่านได้เป็นลูกชายของมหา
เศรษฐีผู้ใจบุญในพระนครหงสาวดี เมื่อเติบใหญ่ขึ้น ได้มีโอกาส
เข้าไปเฝ้าพระบรมศาสดาพร้อมกับเพื่อนๆ เป็นประจำ ได้ฟัง
พระธรรมเทศนา มีอยู่วันหนึ่ง ท่านได้ฟังพระผู้มีพระภาคเจ้า
ทรงแต่งตั้งพระอรหันตเถระรูปหนึ่งไว้ในตำแหน่งภิกษุผู้เลิศ ใน
ด้านจัดตั้งเสนาสนะแก่ภิกษุทั้งหลาย ท่านจึงเข้าไปกราบทูล
เพื่อปรึกษาพระพุทธองค์ ว่าทําอย่างไรจึงจะได้ตำแหน่งนั้นบ้าง
พระบรมศาสดาทรงแนะนำให้ถวายมหาสังฆทานแด่
ภิกษุสงฆ์ตลอด ๗ วัน และให้ตั้งจิตอธิษฐานไว้ให้มั่น จะทำบุญ
อะไร ก็ให้อธิษฐานจิตตอกย้ำอยู่เสมอๆ เมื่อรู้วิธีแล้ว ก็กลับไปบ้าน
นำทรัพย์สมบัติที่มีอยู่มากมายนั้นมาเปลี่ยนเป็นอาหารหวานคาว
จัดเตรียมมหาทานเพื่อถวายภิกษุสงฆ์โดยมีพระพุทธเจ้าเป็น
*มก. เล่ม ๗๒ หน้า ๒๖๑