การให้ทานของสัตบุรุษ : หน้า 98/585

อ า น ส ง ส ถ ว า ย เ ส า ๕ ต้น ร่ ว ม ส ร้ า ง ห อ ฉัน สัตบุรุษย่อมให้ทาน คือ ข้าวและน้ำที่สะอาด ประณีต ตามกาลสมควรเนืองนิตย์ ในผู้ประพฤติพรหมจรรย์ ผู้เป็น เขตดี บริจาคของมากแล้วก็ไม่รู้สึกเสียดาย ท่านผู้มีปัญญา เห็นแจ้งย่อมสรรเสริญทานที่สัตบุรุษให้แล้วอย่างนี้ เมธาวี บัณฑิตผู้มีศรัทธา มีใจอันสละแล้ว บริจาคทานอย่างนี้แล้ว ย่อมเข้าถึงโลกอันไม่มีความเบียดเบียนเป็นสุข